چکیده از زمانی که بشر توانسته است ایده های خود را به نحوی با استفاده از نمادها، کلمات، تصاویر، آیین ها، باز نمایش دهد همواره تصویری از عدالت را در اندیشه های خود بازتاب داده است. این مسئله از اجتماعات نخستین تا جهان مدرنیته امروز به عنوان یکی از آرمان های بشری بوده است، در دهه های اخیر نیز این پدیده به عنوان، عدالت اجتماعی و شهر وارد مطالعات شهری شده است. از مضامین اصلی عدالت در شهرها، توزیع عادلانه خدمات و امکانات در شهرمی باشد. که زمینه ساز برابری و عدالت در شهر می باشد. بنابراین لزوم بررسی عدالت در شهرهای امروزی بیش از بیش احساس می گردد. شهر میاندوآب یکی از شهرهای میانه اندام استان آذربایجان غربی می باشد. که همزمان با دیگر شهرهای میانه اندام کشور با رشد روزافزون جمعیت و مهاجرت روبرو می باشد. لزوم ارائه خدمات و امکانات به این جمعیت عظیم یکی از وظائف مسئولین شهری می باشد. این تحقیق باهدف بررسی تناسب توزیع جمعیت و خدمات با تاکید بر عدالت و برخورداری عادلانه از خدمات و امکانات آموزشی مقطع راهنمایی در شهر میاندوآب تهیه شده است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی تحلیلی می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز به ترتیب از روش های ضریب آنتروپی برای بدست آوردن نحوه ی توزیع جمعیت، شاخص موران و مدل نزدیک ترین همسایگی برای الگوهای توزیع مراکز آموزشی راهنمایی در شهر، از روش های تصمیم گیری چند شاخصه تاپسیس، الکتر و ویکور بااستفاده از 17 شاخص اجتماعی کالبدی برای رتبه بندی نواحی شهری از لحاظ برخورداری از این خدمات، مدل ویلیامسون و ضریب پراکندگی برای بدست آوردن میزان نابرابری ها در توزیع خدمات آموزشی و در نهایت روش تحلیل شبکه وبافرینگ برای بدست آوردن میزان دسترسی به خدمات آموزشی در شهر استفاده گردیده است. با توجه به تجزیه و تحلیل های انجام شده نتایج حاکی از آن است که توزیع جمعیت که از ضریب آنتروپی بدست آمده در سطح شهر متعادل می باشد و در مقابل الگوی توزیع مدارس که با شاخص موران و نزدیک ترین همسایگی بدست آمده است، تصادفی می باشد. نتایج هر یک از مدل های رتبه بندی نیز به ترتیب مدل تاپسیس ناحیه 6 مدل ویکور 1 و مدل الکتر ناحیه ی 4 در رتبه اول قرار گرفتند. طبق نتایج مدل ویلیامسون نیز 3 ناحیه از لحاظ برابری دارای تعادل 2 ناحیه نیمه متعادل و 1 ناحیه نامتعادل می باشد. نحوه توزیع سرانه ها در شهر نیز که با مدل ضریب پراکندگی محاسبه شده است، نامتعادل می باشد. در نهایت میزان دسترسی به خدمات طبق نتایج روش تحلیل شبکه در ناحیه 1 و قسمت هایی از نواحی 6 و 5 نامناسب می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده و همچنین مقایسه ی سرانه های شهری با سرانه استاندارد نحوه ی توزیع خدمات آموزشی در شهر میاندوآب ناعادلانه می باشد.