سرمایه اجتماعی مفهوم نوینی است که در مطالعات اجتماعی و مدیریت جوامع توسعه یافته و در حال توسعه، مطرح شده و نقش آن در شکل دهی روابط اجتماعی افراد مورد بررسی قرار می گیرد. از آنجا که کارکنان شرکت آب و فاضلاب علاوه بر ارتباطات درون سازمانی با افراد جامعه که نفع برندگان اصلی سرمایه اجتماعی هستند نیز در ارتباط مستقیم بوده و به آن ها خدمات ارائه می کنند؛ پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در شرکت آب و فاضلاب شهری استان سمنان و ارائه راهکارهای مناسب جهت ارتقای آن انجام شد. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی بوده که در مورد 132 نفر از کارکنان شرکت آب و فاضلاب شهری استان سمنان که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص متناسب از 17 اداره ی تابعه ی این شرکت به عنوان نمونه انتخاب شده بودند، انجام شد. پس از گردآوری داده های جمعیت شناختی و داده های مربوط به سرمایه اجتماعی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، تحلیل آماری با به کارگیری نرم افزار spss نسخه 19 انجام شد. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش علاوه بر استفاده از شاخص های توصیفی، از روش های آمار استنباطی و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی تک نمونه ای، دوجمله ای، تی دو نمونه ای، یو من- ویتنی، آنووا و کروسکال والیس استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که کلیه مولفه های سرمایه اجتماعی به جز مولفه های شبکه اعتماد، انسجام اجتماعی و امنیت شغلی اجتماعی در شرکت آب و فاضلاب شهری استان سمنان از وضعیت مطلوبی برخوردار می باشند. به علاوه مشخص شد که ارتباطی بین متغیرهای جمعیت شناختی سنوات خدمت و اداره محل خدمت با مولفه های سرمایه اجتماعی وجود نداشت و از سویی ارتباط بین متغیرهای جنسیت، سن، نوع استخدام، سطح تحصیلات و وضعیت تاهل در برخی از مولفه های سرمایه اجتماعی از نظر آماری معنی دار بود. در نهایت با توجه به نتایج پژوهش، راه کارهای لازم جهت بهبود سطح سرمایه اجتماعی در کارکنان این شرکت ارائه شده است. واژگان کلیدی: سرمایه اجتماعی؛ شرکت آب و فاضلاب شهری؛ سمنان