هدف این تحقیق بررسی جامعه شناختی نشاط اجتماعی دربین شهروندان سمنان است. روش تحقیق اسنادی و پیمایشی و روش گردآوری آن اطلاعات کتابخانه ای و میدانی با استفاده از فیش برداری و پرسشنامه است جامعه آماری این تحقیق شامل افراد 15 تا 65 سال ساکن شهر سمنان است و حجم نمونه تحقیق 386 نفر می باشد که در دو سطح توصیفی و تحلیلی انجام شده و برای تحلیل عوامل مرتبط با نشاط اجتماعی از آزمون های ناپارامتریu مان وایتنی، ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته ها بیانگر متوسط بودن نشاط اجتماعی در بین پاسخگویان است به این معنی که 3/58 درصد، نشاط اجتماعی متوسطی دارند. همچنین میزان نشاط اجتماعی مردان از زنان اندکی بیشتر بوده و میزان نشاط اجتماعی مجردین از متاهلین نیز اندکی بیشتر می باشد. نتایج بدست آمده نشان داد بین دو متغیر میزان تحصیلات و نشاط اجتماعی رابطه وجود دارد افراد با تحصیلات بالا از نشاط اجتماعی بالایی نسبت به سایر سطوح تحصیلی برخوردارند و افراد با میزان درآمد بالا نیز با نشاط تر هستند همچنین بین متغیرهای ارضای نیازهای عاطفی، امید به آینده، مقبولیت اجتماعی، پایبندی به اعتقادات دینی، همبستگی اجتماعی، فضای مناسب اخلاق عمومی و نشاط اجتماعی رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد به عبارت دیگر هر اندازه میزان متغیرهای مذکور بیشتر شود نشاط اجتماعی افزایش می یابد. بین متغیرهای احساس عدالت اجتماعی و امنیت اجتماعی و نشاط اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد. و بین متغیرهای احساس محرومیت و بیگانگی اجتماعی و نشاط اجتماعی رابطه معکوس و منفی وجود دارد به عبارت دیگر هر اندازه میزان متغیرهای مذکور در فرد بیشتر شوند نشاط اجتماعی کاهش می یابد. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان می دهد میزان همبستگی بین متغیرها در سطح نسبتاً بالاست؛ 7/34 درصد از تغییرات متغیر وابسته نشاط اجتماعی توسط متغیرهای مستقل پوشش داده می شود و این یعنی متغیرهای مستقل قادر به پیش بینی تغییرات متغیر وابسته می باشند؛ از بین همه متغیرهای مستقلی که وارد معادله رگرسیون شده اند، متغیرهای امید به آینده، احساس محرومیت و ارضای نیازهای عاطفی از سطح معنی داری کمتر از05/0 برخوردارند و این بدان معناست که این سه متغیر بیشتر از مابقی متغیرها با افزایش یا کاهش خود می توانند میزان نشاط اجتماعی شهروندان سمنانی را افزایش دهند.