برای رسیدن به چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 نیازمند جامعه ای تولیدی و دارای فرهنگ استفاده بهینه از امکانات و منابع می باشیم.بانگرش ارتقای بهره وری می توان این اهداف را تحقق بخشید. مساله تاثیر یا عدم تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر بهره وری، بهترین گزینه ای است که می تواند مساله تاثیر نهایی فناوری اطلاعات بر رفاه اجتماعی را منعکس کند. در این پژوهش به بررسی دو متغیر مهم بهره وری و فناوری اطلاعات و تاثیرآنها پرداخته شده است. متغیر مستقل در این پژوهش فناوری اطلاعات و متغیر وابسته بهره وری است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کارکنانی است که در شرکت ملی نفت ایران-مدیریت فاوا مشغول به کار می باشند. تعداد 167 نفر کارکنان به پرسشنامه پاسخ دادند (سرشماری). ابتدا نمونه ای 30 تایی مورد بررسی قرار گرفتند که طبق بررسی انجام شده آلفای کرونباخ پرسشنامه 796/0 بدست آمد. جهت تحلیل تاثیر متغیرها از آزمون تی تک نمونه ای با استفاده از نرم افزار 20spss استفاده گردید. در بررسی اثرگذاری فناوری اطلاعات بر بهره وری، بهره وری به پنج عامل به شرح عوامل انگیزشی، شیوه رهبری، خلاقیت و نوآوری، آموزش کاربردی و آموزش عمومی و روحیه رقابت پذیری تقسیم بندی گردید. با توجه به آنکه فناوری اطلاعات بر این پنج عامل تاثیر دارد، پس می توان نتیجه گرفت که فناوری اطلاعات بر بهره وری ، تاثیر دارد. یعنی، هر چه میزان فناوری اطلاعات بیشتر باشد، آنگاه؛ بهروری افزایش خواهد یافت.