وجود قومیت ها به عنوان قسمتی از خرده فرهنگ ها یکی از متغیر های مهم و موثر بر همگرایی و توسعه است. ایران به جهت قرار گرفتن در گذرگاه مهاجرت های تاریخی با ترکیب قومیت های مختلف دریافت جمعیتی خود مواجه است. افوام ایران به شکل اقلیت های مشخص در مناطق و استان های مرزی پراکنده شده اند. شناخت اقوام مختلفی که در یک کشور زندگی می کنند به این جهت اهمیت زیادی دارد که از یک سو اختلاط اقوام طی چند سال اخیر بسیار گسترده شده اسست و کمتر کسی را می توان یافتکه در خانواده اش فردی از قوم دیگر را نپذیرفته باشد و از سویی باعث می شود که ویژگی درست اقوام به شکلی مناسب شناخته شود. هدف کلی این تحقیق بررسی تاثیر ساختار جغرافیایی اقوام در همگرایی سیاسی و اقتصادی کشور با تاکید بر اقوام شمال ایران است.