هدف این پژوهش بررسیارتباط بین انگیزش و استراتژیهای یادگیری لغت با در نظر گرفتن مهارت زبانی و دانش لغت در میان دانشجویان رشته زبان انگلیسی دانشگاه شهید باهنر کرمان بود. یکصد دانشجوی زبان و ادبیات و مترجمی زبان انگلیسیدر اینپژوهش شرکت کردند. شرکت کنندها،دختر و پسر،به طور تصادفی از میان دانشجویان سالهای دوم و سوم انتخاب شدند.برای جمع آوری دادهها از دو پرسشنامه ودو آزمون استفاده شد.پرسشنامه سطح انگیزش (رستگار)و پرسشنامهاستراتژیهای یادگیری لغت (اشمیت)،آزمون تعیین سطح لغت (نیشن،ریدوگولدن) و تست میشیگان. یافته های این پژوهش نشان داد که رابطه ی معنی داری بین سطح انگیزش و به کار گیری استراتژیهای یادگیری لغت وجود دارد به این معنا که هرچه سطح انگیزش بالاتر میرود،به کار گیری استراتژیهای یادگیری لغت بیشتر میشود.همچنین رابطه معنا دار دیگری بیناستراتژیهای یادگیری لغت ودایره دانش لغتبدست آمد بدین معنا که هرچه به کارگیریاستراتژیهای یادگیری لغت افزایش مییابد، به همان نسبت دانش لغتهم بالا میرود.در مقولهارتباط بین سطح انگیزش ودانش لغتوبین سطح انگیزش و مهارت زبانی و بین استراتژیهای یادگیری لغت و مهارت زبان آموزی، رابطه معنا داری بدست نیامد.