زمینه و هدف: بر طبق مطالعات انجام شده ارتز walking boot وسیله مناسبی جهت کاهش فشار کف پا می باشد. بر این اساس، قرارگرفتن مچ پا در زوایای مختلف بر نحوه توزیع فشار ناحیه پلانتار پا تاثیر می گذارد. با توجه به انجام این مطالعات بر روی افراد سالم، انجام آزمون مجدد روی افراد دیابتی جهت تایید نتایج به دست آمده ضروری است. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر تغییر زاویه مچ پا بر توزیع فشار کف پا در بیماران دیابتی نوع 2 به هنگام استفاده از ارتز walking boot می باشد. مواد و روش ها: مطالعه بر روی 10 بیمار دیابتی انجام شد که بریس walking boot را در سه حالت 10 درجه دورسی فلکشن، نوترال و 10 درجه پلانتارفلکشن پوشیدند. آزمون توسط سیستم پدار گرفته شد و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفت. یافته ها: میانگین فشار نواحی جلوی پا (24.378?111.862) و پشت پا (32.130?126.197) در زاویه 10 درجه دورسی فلکشن نسبت به حالات نوترال و 10 درجه پلانتار فلکشن کاهش یافته است. همچنین در زاویه 10 درجه دورسی فلکشن فشار ناحیه سرپنجه پا نسبت به ناحیه پاشنه(041/0p=) کمتر است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد زمانیکه فرد بریس walking boot را پوشیده است کوچکترین تغییری در زاویه مچ پا به سمت دورسی یا پلانتارفلکشن فشار را در نواحی مختلف کف پا به میزان قابل توجهی تغییر می دهد. به نظر می رسد میانگین فشار در حالت دورسی فلکشن نسبت به حالات دیگر کمتر باشد.