هدف از انجام این طرح بررسی اثرات سطوح مختلف پودریونجه برعملکرد، صفات لاشه و رشد و توسعه دستگاه گوارش جوجه های گوشتی نر بود. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار به ازای هر تیمار و تعداد 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار انجام گرفت. جیره های آزمایشی شامل، جیره برپایه ذرت(شاهد تجاری)، جیره بر پایه گندم به فرم دانه کامل + صفر درصد پودریونجه، جیره بر پایه گندم به فرم دانه کامل + 2درصد پودر یونجه، جیره بر پایه گندم به فرم دانه کامل +4 درصد پودریونجه و جیره بر پایه گندم به فرم دانه کامل +6 درصد پودر یونجه بود. در پایان دوره های آغازین، رشد و پایانی میزان تلفات، خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک اندازه گیری شد. آب و خوراک بصورت آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت. برنامه نوری بصورت 24ساعت روشنایی در روز اول و 23ساعت روشنایی و 1ساعت تاریکی تا آخر دوره اعمال شد. در پایان هفته پنجم آزمایش از هر تکرار 2 قطعه جوجه برای بررسی اجزای لاشه و رشد و توسعه قسمت های مختلف دستگاه گوارشی کشتار شد. نتایج بدست آمده نشان داد که اختلاف معنی داری برای مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک مشاهده شد بطوریکه تیمارهای صفر، 2 و 4 درصد پودریونجه و گندم به فرم دانه ی کامل در مقایسه با تیمارهای 6 درصد پودریونجه و شاهد تجاری بالاترین افزایش وزن و مصرف خوراک را در هر 3 دوره ی آغازین، رشدوپایانی و کل ایجاد کردند(05/0>p). در ارتباط با ضریب تبدیل خوراک به جز دوره ی آغازین که تفاوت معنی داری یافت نشد(05/0<p)، در دوره های رشدوپایانی و کل بهترین ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای صفر، 2 و 4 درصد پودریونجه ایجاد شد (05/0>p). همچنین بین تیمارهای آزمایشی هیچ اختلاف معنی داری برای وزن طحال،پانکراس، پیش معده وجود نداشت (05/0<p). تیمار صفر و 4 درصد پودریونجه از لحاظ عددی به ترتیب بالاترین وزن سنگدان و کبد را نشان دادند (05/0>p). همچنین پرندگان دریافت کننده ی 4 و 6 درصد پودریونجه در مقایسه با سایر تیمارها افزایش وزن بیشتری درسکوم نشان دادند(05/0>p). نتایج مورفولوژیکی روده باریک نشان می دهد که، ارتفاع ویلی و عمق کریپت در ددنوم با افزایش سطح پودریونجه تا 4درصد افزایش یافته است (05/0p<)، همچنین ارتفاع ویلی در ژژنوم و ایلئوم با افزایش پودریونجه کاهش یافته (05/0p<) ولی هیچ تاثیر معنی داری بر عمق کریپت ایلئوم و ژژنوم نداشته است (05/0p>).