از همان آغاز زندگی انسان در پهنه این کره خاکی, حمل و نقل همواره قسمت عمده ای از امکانات و منابع را به طور مستقیم و غیر مستقیم به خود اختصاص داده است. کیفیت سیستم حمل و نقل و ظرفیت آن تاثیر فراوانی برروی اقتصاد یک منطقه یا یک کشور دارد. بررسی اجمالی در مورد اکثر کشورهای پیشرفته صنعتی نشان می دهد که این کشورها دارای سرویس های حمل و نقلی با کیفیت بالا می باشند و همین مساله حاکی از این واقعیت است که حمل و نقل یک عامل اساسی در پیشرفت اقتصادی بوده است. از سوی دیگر رشد و توسعه جوامع شهری، سبب افزایش نیاز به خدمات همگانی و اجتماعی شده است. انجام بسیاری از فعالیت های اجتماعی و اقتصادی نیازمند تسهیلات حمل ونقلی می باشد. این موضوع، لزوم توجه به برنامه ریزی صحیح در حیطه حمل ونقل را مورد تاکید قرار می دهد. از طرف دیگر کاربری زمین عامل مهمی در برنامه ریزی حمل و نقل می باشد و به عبارت دیگر کاربری زمین عامل اصلی جابجایی و تولید سفر در یک منطقه است. در این پایان نامه با جمع آوری اطلاعات از منابع معتبر, ساخت مدلی ابداعی جهت برآورد متغیرهای کاربری زمین در سال های آینده، بر اساس ظرفیت آن ها در سال افق برنامه و پیش بینی ماتریسهای مبدا-مقصد روزانه اصفهان به کمک این متغیرها انجام گرفته است.

پیچیدگی و گوناگونی فزاینده کسب و کار امروزی مدیران را مجبور کرده است تا در پی یادگیری مستمر و اثربخش باشند. فرآیند یادگیری، قابلیت انطباق سازمان را بالا می برد و به سازمان کمک می کند تا ترکیب مناسبی از اثربخشی عملیاتی و راهبرد را هدایت کند. در چنین شرایطی، شناسایی شاخص های عملکرد، جهت هدایت سازمان به سوی اهداف بلند مدت ،حیاتی است. استفاده از پویایی سیستمی در بررسی رفتار هر پدیده و از جمله در فرآیند بهبود کارت امتیازی متوازن، موجب افزایش یادگیری و درک بهتر عوامل موثر در موفقیت کسب و کار می شود. در این تحقیق محدودیت های استفاده از کارت امتیازی متوازن از دیدگاه سیستمی مورد بحث قرار می گیرد و کاربرد پویایی سیستمی و نظریه بازیها به عنوان ابزاری جهت افزایش اثربخشی کارت امتیازی متوازن ارائه می گردد. علاوه بر این، با رویکرد بازیهای گروهی در نظریه بازیها، هر وجه کارت امتیازی متوازن به عنوان یک بازیکن درنظر گرفته شده و ارزش شاپلی هر بازیکن از ائتلافات مشخص می شود. در نهایت با توجه به ارزش های بدست آمده بهترین ترکیب استراتژی برای اجرا انتخاب می شود.