مدیران به منظور تحقق اهداف سازمانی از شیوه ها و سبک های مختلف رهبری جهت نفوذ در کارکنان و مشارکت و همگام کردن انان برای نیل به مقصود عالیه سازمان استفاده می نمایند ازآنجایی که سبک رهبری مدیران یکی از عوامل موثر بر خلاقیت، انگیزش، رضایت شغلی و کارائی کارکنان می باشد، به همین لحاظ شناسایی و بررسی عوامل موثر بر بهبود سبک رهبری مدیران از ضرورت و اهمیت خاصی برخوردار می باشد. در واقع هدف از این تحقیق این است که نشان دهیم مدیرانی که دارای تحصیلات بالاتر، آموخته ها، دانش و نگرش مدیریتی وسیع تر، تجربیات مرتبط با حرفه حسابرسی بیشتر و علاقه بیشتری به حرفه حسابرسی باشند، سبک رهبری مناسب تری را نسبت به سایر مدیران که عوامل فوق در انها کمتر است انتخاب می کنند. با توجه به اهمیت این موضوع و اهداف آن، تحقیق حاضر به بررسی برخی عوامل موثر بر بهبود سبک رهبری مدیران سازمان حسابرسی نظیر میزان سطح تحصیلات، سابقه خدمت و میزان علاقه به حرفه حسابرسی اختصاص یافته است. برای انجام این تحقیق فرضیه هایی بشرح ذیل تنظیم گردید. 1-افزایش سطح تحصیلات مدیران سازمان حسابرسی، بر بهبود سبک رهبری آنان تأثیر دارد. 2-افزایش سابقه خدمت مدیران سازمان حسابرسی، بر بهبود سبک رهبری آنان تأثیر دارد. 3-افزایش علاقه به حرفه حسابرسی (شغل) مدیران سازمان حسابرسی بر بهبود سبک رهبری آنان تأثیر دارد. این تحقیق از نوع پژوهش های توصیفی پیمایشی است و جامعه آماری تحقیق مدیران سازمان حسابرسی می باشند. در این پژوهش از پرسشنامه ساخته شده که با توجه به فرضیه های تحقیق تعدیل و دارای سوالات از نوع بسته و از طیف پنج گزینه ایی لیکرت بوده استفاده شده است. با توجه به محاسبات انجام شده، حجم نمونه برابر با 172 نفر تعیین شد که این تعداد از مدیران سازمان حسابرسی به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید و پرسشنامه بین انان توزیع شد. پس از جمع آوری اطلاعات و استخراج نتایج پرسشنامه و تعیین درجات انسان گرایی و وظیفه گرایی مدیران و طبقه بندی داده های آماری میزان تأثیر هر یک از متغیرهای مستقل مورد بررسی، بر بهبود سبک رهبری مدیران سازمان حسابرسی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات حاکی از آن است که از جمله فرضیه های پژوهش که مربوط به تأثیر سابقه خدمت و علاقه به حرفه حسابرسی بر بهبود سبک رهبری بود مورد تأیید قرار گرفته و فرضیه دیگر که تأثیر سطح تحصیلات بر بهبود سبک رهبری مدیران سازمان حسابرسی بود مورد تأیید قرار نگرفته است. به عبارت دیگر می توان نتیجه گرفت که سابقه و تجربیات مرتبط با حرفه حسابرسی و علاقه داشتن به حرفه حسابرسی از عوامل موثر بر بهبود سبک رهبری مدیران بوده ولی سطح تحصیلات بلحاظ این که همه مدیران در مقطع لیسانس و فوق لیسانس بودند ارتباط معنی داری با سبک رهبری نداشته است در پایان نیز با در نظر گرفتن نتایج و یافته های پژوهش پیشنهاداتی ارایه گردیده است.