اکسایش چند ترکیب آلی به وسیله تترامتیل آمونیوم فلویوروکرومات vi به عنوان یک اکسید کننده جدید به آلدیید و کتون های مربوطه با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار گرفته است. در مقایسه با اکسنده های قدیمی واکنش تحت شرایط نسبتا ملایم تر زمان کوتاه تر بازده بالاتر ، نسبت اکسنده به سابستریت و اسیدیته کمتر انجام می گیرد. این خصوصیات که هم بر اساس تشکیل پیوند هیدروژنی و کج شکلی حاصل از آن و هم براساس هیبریداسیون sd3 و n- دهندگی لیگندها قابل توجیه است، نشان دهنده توانایی بیشتر و موثر بودن این ترکیب در مقایسه با مشابه های قبلی آن است. بهترین نسبت سابستریت به اکسنده در واکنش 2:3 بوده و مکانیسم انتقال سه الکترونی مورد قبول است. وابستگی سرعتهای واکنش به دما مطالعه و پارامترهای فعالسازی با استفاده از منحنی های آرنیوس و آیرینگ محاسبه شدند. پارامترهای سینتیکی نظیر s و h در تمام موارد مشابه بوده و در مکانیسم دو مرحله ای واکنش، مرحله اول (تشکیل کمپلکس) تعادلی و تند و مرحله دوم (تجزیه کمپلکس) یک طرفه و کند است. قانون سرعت واکنش از نوع میکاییلیس –منتن و در غلظتهای بالا سابستریت در مقایسه با اکسنده شبه مرتبه اول خواهد بود. واکنش به وسیله اسید کاتالیز می شود. اثر ممان دو قطبی سرعت بالا می رود. بنابراین در مرحله تعیین کننده سرعت برهمکنش یون-دو قطبی وجود دارد. در نهایت مکانیسمی با نتایج مشاهده شده پیشنهاد گردید.