چکیده امروزه مواد افزودنی خیلی متفاوتی در آبکاری روی بعنوان مواد افزودنی براق کننده استفاده می شوند که دارای اهداف زیر می باشند: • افزایش کیفیت ظاهر و خصوصیات ترسیب • بهبود پارامترهای اعمالی فرایند آبکاری در مورد اول اندازه دانه بندی و تنش ترسیب حایز اهمیت بوده و در مورد دوم دپلاریزاسیون آندی، بازده جریان و قدرت پرتاب بوسیله استفاده از مواد افزودنی مناسب بهبود می یابد. هدف از این تحقیق بررسی مواد و ترکیبات پلیمری جدیدی است که بعنوان ماده افزودنی براق کننده موجب بهبود ترسیب روی از حمام آبکاری بدون سیانور شده و ایجاد پوشش براق آینه ای بنماید. آبکاری روی با حضور موادافزودنی آلی براق کننده، مانند اسید بنزوییک و پلیمرهای محلول در آب مثل پلی اتیلن گلیکول و پلیمرهای که از واکنش اپی کلروهیدرین با ترکیبات هتروسیکل آمین بعنوان ماده افزودنی براق کننده اولیه در حمام آبکاری قلیایی بدون سیانور و اسیدی کلرایدی انجام می شود. پلیمر سنتزی همراه با ماده افزودنی براق کننده ثانویه، ترکیبات آروماتیک آلدیید و کتون، یا مواد افزودنی دیگر با هدف افزایش براقی پوشش و محدوده براق روی ترسیب شده درحمام های گالوانیزه استفاده می شود. اجزاء تشکیل دهنده حمام با استفاده از آزمایشهای هول سل بهینه می شده و پارامترهای اعمالی مانند ph ، دما، دانسیته جریان و همزدن بهینه می گردند. بازده جریان در دانسیته جریانهای مختلف اندازه گیری می شود. نتایج حاصل از بررسی میکرولوژی پوشش با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده ساختار دانه بندی مناسب و اهمیت تنش ترسیب در حضور ماده افزودنی براق کننده سنتز شده می باشد. همچنین برای افزایش مقاومت خوردگی پوشش روی تهیه شده از حمام گالوانیزه قلیایی بدون سیانور و اسیدی از پوششهای کروماته استفاده شد. این تحقیق، نشان می دهد که مطالعات بیشتری برای توضیح کامل اثر مواد افزودنی براق کننده نیاز می باشد.