هدف از این تحقیق بررسی تلقی بیمارانگارانه مردم نسبت به اعتیاد و عوامل اجتماعی مرتبط با آن است. در این مورد از نظریه های پزشکی شدن و پزشکی شدن اعتیاد استفاده شده است. براساس فرضیات تحقیق گرایش به ارزش های مدرن اعتماد به نهاد پزشکی، تجربه آسیب دیدن از سوی فرد معتاد، آشنایی با گروه های فعال در زمینه درمان معتادان و ارزیابی از میزان موفقیت آنها، میزان آگاهی عمومی فرد و در نهایت پایگها اقتصادی-اجتماعی خانواده فرد پاسخگو با نوع نگرش بیمارانگارانه نسبت به اعتیاد ارتباط دارد. تحقیق حاضر از نوع مطالعات تبینی است و با روش پیمایش و نمونه گیری غیر تصادفی انجام شده است. پس از آزمون مقدماتی پرسشنامه و انجام اصلاحات لازم اطلاعات تحقیق بوسیله مصاحبه حضوری با 354 نفر از ساکنین شهر تهران که در زمان تحقیق در پارک های مختلف مناطق شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز حضور داشتند گردآوری شده است. یافته های تحیق نشان می دهد که میانگین شاخص تلقی بیمارانگارانه به اعتیاد ( با دامنه تغییرات 3-1) 22/2 می باشد. به این ترتیب می توان گفت اکثر پاسخگویان در وضعیت گذار از تلقی جرم انگارانه بسوی تلقی بیمار انگارانه از اعتیاد هستند و از این حیث در میانه این فرایند قرار دارند. نتایج تحقیق حاضر دیدگاه برخی از نظریه پردازان مبنی بر این که اعتیاد هنوز به طور کامل پزشکی نشده را تایید می کند. بررسی رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که گرایش به ارزش های مدرن بیشترین (بتا-25% ) وضعیت اقتصادی-اجتماعی منطقه شهری که فرد در آن حضور دارد (بتا=21%) ارزیابی مثبت از عملکرد گروه های خودیار در زمینه اعتیاد (بتا=16% ) تجربه آسیب جسمی (بتا =15%) و آسیب مالی (بتا =14%-) از سوی فرد معتاد و در نهایت میزان مطالعه پاسخگویان (بتا =11%) به ترتیب دارای بیشترین همبستگی با تلقی بیمار انگارانه از اعتیاد هستند.