پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه تربیت معلم در نیمسال دوم 89-1388 انجام گردیده است. در این پژوهش از روش تحقیق زمینه یابی استفاده و نمونه که 275 مورد بود با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه و با توجه به نسبت مناسب تعین گردیده است. سپس با استفاده از پرسشنامه داده های لازم از گروه اطلاع رسان دانشجویان جمع آوری شد و به منظور تحلیل داده های بدست آمده از آمار توصیفی (توزیع فراوانی، درصد، میانگین) و در بخش آمار استنباطی از آزمون خی دو یومان ویتنی و کروسکال والیس) استفاده گردید. نتایج آزمون آماری نشان داد که آزمون تشریحی یکی از روش هایی است که دارای بیشترین میزان استفاده در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانشجویان بوده است همچنین نتایج نشان داد که میزان بکارگیری روش های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی به تناسب مرتبه علمی و گروه –رشته های تحصیلی متفاوت بوده است. استادیاران بیشتر از سایر مراتب از روش تشریحی استفاده کرده اند و در گروه-رشته فنی و مهندسی نیز از آزمون های تشریحی بیش از سایر گروه –رشته ها استفاده شده است. همچنین در گروه رشته علوم انسانی فعالیت های تحقیقی با گزارش مکتوب بیش از سایر گروه رشته ها بکارگرفته شده اند اما در زمینه جنسیت مدرسان زن و مرد به یک اندازه از روش های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانشجویان استفاده کردند. بر این اساس پیشنهاد می شود که با توجه به تفاوت های فردی و تفاوت های موضوعی بهتر است از چندین شیوه در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانشجویان استفاده شود تا اطلاعات حاصل شده از اعتبار بیشتری برخوردار گردند.