هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی بر تعارضات الد نوجوان انجام شده است. روش: این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی با طرح پیش آمزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد جامعه مورد مطالعه راهمه دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه دبیرستان های شهرستان ملارد در سال تحصلی 88-89 تشکیل می داد که دامنه ی سنی آنها بین 17-16 سال بود نمنونه اولیه شامل کلیه ی دانش آموزان پایه اول دبیرستان باقرالعلوم می باشد (315) نفر که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای تک مرحله ای انتخاب و با مقیاس تاکتیک های تعارض موردی مورد ارزیابی قرار گرفتند از بین این افراد تعدا 40 نفر را که از تعارض بالایی با والدین برخوردار بودند انتخاب به صورت تصادفی در دو گروه کنترل 28 نفر و آزمایشی 20 نفر جایگزین شدند سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه ی یک ساعته تحت آموزش برنامه مهارت های زندگی که شامل 4 مولفه ی خودآگاهی مهارت برقراری ارتباط موثر کنترل خشم حل مسیله و تصمیم گیری بود قرار گرفت یک هفته پس از انجام مداخله بار دیگر هر دو گروه با استفاده از مقیاس تاکتیک های تعارض پس آزمون شدند. یافته ها : نتایج تحلیل داده ها با استفاده از آمزون تحلیل کواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای تعارض، استدلال، پرخاشگری کلامی و فیزیکی وجود دارد نتیجه گیری: از یافته های بدست امده می توان نتیجه گرفت که شرکت دانش اموزان دارای تعارض یا والدین در جلسات آموزشی برنامه مهارت های زندگی میزان توانایی استدلال آنها را افزایش میزان تعارض پرخاشگری کلامی و فیزیکی آنها را کاهش می دهد.