نام پژوهشگر: عباس بابااحمدی
عباس بابااحمدی محمد محجل
سنگ های دگرگونی چادگان (شمال شهرکرد) شامل سنگ های دگرگونی درجه بالا سنگ های دگرگونی درجه پایین و سنگ های با درجه دگرگونی بسیار پایین می باشند. مطالعه ساختارها در این سنگ ها دو نسل دگرشکلی شکل پذیر را نشان می دهند. نسل اول شامل چین ها و برگوارگی هایی است که به ندرت در منطقه مشاهده می شوند در صورتی که دگرشکلی نسل دوم شامل چین ها و برگوارگی هایی است که دگرشکلی غالب منطقه را تشکیل می دهند ساختارهای میلونیتی عمدتا در سنگ های دگرگونی فشار بالا مشاهده می شوند. مطالعه نشانگرهای راست بر برگوارگی های میلونیتی و خطواره های کششی وجود یک پهنه برشی راستا لغز راست بر را نشان می دهد. با توجه به دگرشکلی های مشاهده شده در منطقه شاهد پدیده تفکیک کرنش در یک پهنه ترا فشارش هستیم به این صورت که در سنگهای دگرگونی درجه بالا مولفه راستا لغزی غالب مشاهده می شود در صورتی که در سنگ های دگرگونی درجه پایین مولفه فشارشی غالب مشاهده می شود. سنگ های دگرگونی پهنه سنندج سیرجان توسط سیستم های گسلی در یک پهنه ترافشارشی تحت تاثیر قرار گرفته اند. این سیستم گسلی حاصل برخورد مورب صفحه عربی به اوراسیا طی 10 میلیون سال اخیر می باشد. از مطالعه تصاویر ماهواره ای irs-ic pan و etm+ حاصل از پردازش های همچون pca تابع معکوس و توابع فیلتری و داده ای صحرایی پنج سیستم گسلی تشخیص داده شدند. گسل های اصلی دارای آزیموت 124 بوده و دارای مولفه راندگی و راستالغز راست بر می باشند و توسط گسل های همسو و ناهمسو تحت تاثیر قرار گرفته اند. علاوه بر گسل هی همسو و ناهمسو گسل های نرمال با روند شمالی - جنوبی و زاویه زیاد نسبت به گسل های اصلی و همچنین گسل های راندگی با روند شرقی - غربی و زاویه کم نسبت به گسل ها اصلی در منطقه حصور دارند. با چرخش بیشتر پهنه ترافشارشی راست بر گسل های ریدل در جهت عقربه های ساعت چرخیده اند این مساله در گسل های همسو و ناهمسو مشاهده می شود.