در این مقاله به بررسی نقش تجار بازار تهران در صنایع نساجی علی الخصوص واحدهای بافندگی پرداخته می شود. در ابتدا سعی می شود ارتباط بین تجار و تولید کنندگان به ارکان اصلی و عمومی طبقه بندی شوند تا با بررسی دقیق تر هر یک از این ارکان، شناختی کلی از این ارتباط به دست آید. نتایج این پژوهش حاکیست ارتباط بین تولید کنندگان واحدهای بافندگی و تجار به ترتیب اولویت عبارتند از 4 رکن تسهیلات، اطلاع رسانی، تبلیغات و روابط اجتماعی