بنابراین تعیین مقادیر مناسب عناصر غذایی برای افزایش عملکرد کمی و کیفی در گیاهان ضروری می باشد. بدین منظور تحقیقی در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه به صورت فاکتوریل با دو فاکتور محلول پاشی آهن و روی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی (محلول پاشی آهن و روی) شامل محلول پاشی سطوح آهن و روی در غلظت های صفر، 2، 4 و 6 در هزار بودند. روی را بر قطر ساقه و شاخص برداشت اسانس نیز معنی دار شد. اثر متقابل بین آهن و روی بر میزان کلروفیل برگ، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تجمع آهن، روی، پتاسیم، فسفر و نیتروژن درصد و عملکرد اسانس، کارایی مصرف آهن و روی در عملکرد دانه و اسانس نیز معنی دار شد. ولی طول ساقه، قطر چتر، قطر چترک تحت تأثیر آهن و روی قرار نگرفتند. بیشترین قطر ساقه مربوط به کاربرد 6 در هزار روی بود و کمترین قطر ساقه نیز در تیمار شاهد (صفر در هزار) به دست آمد. حداکثر میزان کلروفیل مربوط به مقادیر 6 در هزار آهن و روی و حداقل میزان کلروفیل نیز از ترکیب تیماری آهن صفر و روی 2 در هزار تولید گردید. بیشترین تعداد دانه در بوته (762 دانه) از ترکیب تیماری روی 4 و آهن 6 در هزار حاصل شد. کمترین تعداد دانه (272 دانه) نیز از تیمار آهن صفر و روی 6 در هزار تولید شد. عملکرد بیشینه دانه (1372 کیلوگرم در هکتار) از ترکیب های تیماری آهن 6 و وری 4 در هزار بدست آمد در حالیکه کمترین عملکرد دانه (470 کیلوگرم در هکتار) از سطوح آهن صفر و روی 6 در هزار حاصل گردید. بیشترین مقدار اسانس (21/5%) از کاربرد آهن 6 و روی 2 و کمترین مقدار آن (55/2%) نیز از ترکیب تیماری آهن صفر و روی 2 در هزار به دست آمد بیشترین تجمع آهن در تیمار آهن و روی 6 در هزار بود و کمترین تجمع آهن از غلظت های آهن صفر و روی 4 در هزار بدست آمد. حداکثر میزان تجمع نیتروژن در ترکیب تیماری روی 6 و آهن 2 در هزار و کمترین مقدار آن نیز از ترکیب تیماری روی صفر و آهن 4 در هزار حاصل گردید. حداکثر میزان تجمع فسفر در ترکیب تیماری آهن صفر و روی 4 در هزار و حداقل آن نیز از غلظت های آهن 4 و روی 6 در هزار تولید شد. حداکثر عملکرد اسانس (50 کیلوگرم در هکتار) از کاربرد 4 در هزار روی و 6 در هزار آهن و کمترین عملکرد اسانس (18 کیلوگرم در هکتار) نیز از کاربرد 2 در هزار آهن و روی به دست آمد. بالاترین کارایی مصرف آهن در عملکرد دانه در تیمار آهن 2 و روی 6 در هزار و کمترین کارایی آهن نیز در تیمار آهن 6 و روی 2 در هزار بدست آمد. بیشترین کارایی مصرف آهن در عملکرد اسانس آنیون از کاربرد آهن و روی 2 در هزار بدست آمد ولی افزایش در مقدار روی به مقدار 6 در هزار در همین سطح از آهن باعث کمترین کارایی مصرف آهن در انیسون شده است. به طورکلی بیشترین عملکرد بیولوژیک، دانه و اسانس آنیسون در این تحقیق از محلول پاشی 6 در هزار آهن و 4 در هزار روی به دست آمد.