جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه به تعداد 480 نفر میباشد و نمونه تحقیق متشکل از 214 نفر کارمند زن و مرد در سال 1389 میباشد که با شیوه نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیر تصمیم گیری مشارکتی از پرسشنامه تصمیم گیری مشارکتی مارکولین و مشانکو 1990 حاوی 14 سوال و برای سنجش متغیر رفتار شهروندی سازمانی از پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف و همکاران 1988 شامل 18 سوال و برای سنجش توانمندسازی کارکنان از پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر 2006 حاوی 12 سوال استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی مانند شاخص های گرایش مرکزی (نما، میانه و میانگین)، شاخص های پراکندگی (دامنه تغییرات، واریانس و انحراف معیار) و آمار استنباطی شامل آزمون کولموگراف- اسمیرنف، رگرسیون چندگانه و جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار آماری spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که متغیر توانمندسازی نقش میانجی در رابطه بین تصمیم گیری مشارکتی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دارد و بین تصمیم گیری مشارکتی و توانمندسازی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، همچنین بین رفتار شهروندی سازمانی و توانمندسازی کارکنان نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.