قدرت های بزرگ پس از آنکه از دغدغه های امنیتی در منطقه خود رهایی یافتند به دنبال شکل هدی به هژمونی منطقه ای خواهد بود برای شکل دهی منطقه ای قدرت های بزرگ دایما هدف بیشینه سازی قدرت را به هزینه دولت های دیگر در ساختار بین الملل دنبال می کنند. آلمان پس از اتحاد مجدد و غلبه بر ناامنی های منطقه ای اروپا در دهه 1990 سعی داشت تا هژمونی منطقه ای خود را شکل دهد. اولین اقدام قدرت های بزرگ در شکل دهی هژونی منطقه ای به تحت کنترل خود در آوردن وضعیت موازنه ناامنی اروپا را تا حد ممکن با توجه به قدرت خودش کنترل کند. نگارنده در این رساله ابزارهای رسیدن به چندین هدفی را پرداخته است: روابط فراآتلانتیک اتحادیه اروپا و ساختارهای نهادی امنیتی و سیاسی آن و در نهایت روابط با روسیه آلمان پس از آنکه موفق شد به سیاست خارجی و امنیتی مشترک (cfsp) و سیاست امنیتی و دفاعی اروپا (esdp) و بعلاوه تسلط بر فرایند الحاق اعضای جدید به اتحادیه اروپا دست یابد و تا حدودی سطح و پیشبرد وضعیت موازنه ناامنی در اروپا را تحت کنترل خود در آورد توجه خود را پس از آن به خارج از اتحادیه اروپا معطوف داشت. حادثه ای که به چنین تغییری در کنش آلمان کمک کرد 11 سپتامبر 2001 بود . از آن به بعد آلمان همراه با گروه ایتلاف موازنه گرهای فلات قاره ای از وضعیت موازنه ناامنی در مناطق دیگر جهان سود می برد. اما فرض بر این که المان به علت مشکلات داخلی توانایی آن را ندارد تا از ایجاد موازنه های ناامنی جدیدی استقبال کند. البته موازنه اقدامات یکجانبه ی قدرت های دیگر نیز خواهد بود.