مارکویتز در سال 1952 با معرفی مدل mean-variance ، پارادایم جدیدی را در مساله انتخاب و بهینه سازی سبد سهام توسعه داد. این مدل در طول نیم قرن اخیر توسط محققان بسیاری مورد توجه قرار گرفته است و از چند جنبه مانند اضافه نمودن محدودیتهایی که در مسایل واقعی وجود دارند نظیر هزینه معامله و کاردینالیتی و نیز در نظر گرفتن معیارهای دیگری برای اندازه گیری ریسک، توسعه داده شده است. در این تحقیق ابتدا روشهای مختلف مبتنی بر بازده معرفی شده و با توجه به فرض نامشخص بودن تابع مطلوبیت، مدلهای ریسک و بازده مختلف برای تشکیل سبد دارایی مورد ارزیابی قرار می گیرند. در ادامه، تشکیل سبدی از انواع مختلف دارایی مورد بحث قرار داده می شود و با توجه به شرایط حاکم بر مساله، چند مدل برای انتخاب سرمایه گذاری بهینه با استفاده از سهام و اوراق مشارکت پیشنهاد می گردد.