یکی از موضات نوین در طراحی و تحلیل مکانیزم های مذاکره در نظر گرفتن تاثر محدودیت پردازشی عامل ها در نتیتجه مذاکرات است. مورد توجه قرار ندادن تاثیر محدودیت پردازشی عامل ها در تصمیاتی که توسط آنها اتخاذ می شود منجر به طراحی مکانیزم های غیر بهینه برای مذاکرات خواهد شد. تاکنون بررسی محدودیت پردازش عامل ها تنها برای مذاکرات خواهد شد. تکنون بررسی محدودیت پردازشی عامل ها تنها برای مذاکرات تک –موضوعی انجام شده است. در حالیکه مذاکرات چند موضوعی به دلیل همخوانی بیشتر با مکانیزم های دنیای واقعی از اهمیت و کاربرد بیشتری نسبت به مکانیزم های دنیای واعقی از اهمتی و کاربرد بیشتری نسبت به مکانیزم های تک –موضوعی برخوردار هستند. در این رساله مکانیزمی برای مذاکرات چند موضوعی ارایه می شود که در ان یافتن بهترین مقدار برای هر موضوع مذاکره یک مسایله پیچیده است. اینم کانیزم به دلیل محدودیت زمان انجام مذاکره ععامل ها زمان کافی برای یافتن بهترین قرارداد را ندارند. برای حل این مساله روشی برای تخصیص زمان برای پردازش بر روی هر موضوع اراه می شود که با بکارگیری آن در پایان زمان مذاکره عامل ها می توانند به بالاترین سود ممکن از مذاکره ارایه شده است در حالت اول عامل ها از محدودیت زمانی یکدیگر برای پایان دادن به مذاکره آگاه هستند در حالت دوم محدودیت زمانی عامل ها برای پایان دادن به مذاکره جزه اطلاعات مخفی آنها است