سازه های دریایی همانند آبشکن ها، دیواره های دریایی و موج شکن های جدا از ساحل به منظور بهبود تثبیت ساحل از فرسایش به سبب تغییرات الگوهای امواج و جریان در سواحل ساخته می شوند. بدین ترتیب مکانیزم های دریایی برای سازه های هیدرولیکی نیاز به مطالعه جدی تری دارند. آبشکن ها یکی از مهمترین سازه ها برای حفاظت ساحل و رسوبات ساحلی به شمار می روند. مهمترین عملکرد هیدرولیکی آبشکن کنترل جریان در امتداد ساحل و انتقال رسوبات ساحلی می باشد. این سازه به صورت مستغرق نیز می تواند استفاده شود و حفاظت لازم را برای ساحل بدون هیچ تاثیر منفی در زیبایی منطقه فراهم آورد. اگرچه سازه های مستغرق برای حفاظت ساحل مورد استفاده قرار می گیرند، در حال حاضر واکنش خط ساحلی نسبت به این سازه ها به خوبی مشخص نیست. امروزه شبیه سازی و مدل های رایانه ای جهت الگوی انتقال رسوب و مورفولوژی ساحل در مجاورت سازه دریایی به منظور کاهش استفاده از بررسی های تجربی و آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از این مطالعه پیش بینی انتقال رسوبات در مجاورت آبشکن های مستغرق و مقایسه آن با سازه های غیر مستغرق در منطقه دهنه سر سفیدرودکه فرسایش جدی ساحل در آنجا وجود دارد، می باشد. شبیه سازی با استفاده از مدل یک خطی (one-line model) انجام شده است. که این مدل می تواند برای تقریب اولیه پیش بینی خط ساحلی در مجاورت آبشکن استفاده شود. علاوه براین در مطالعه حاضر مدل mike-21 برای پیش بینی موج، جریان و خط ساحلی در دهنه سر سفیدرود مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج مدل عددی با فرمول های تقریبی جهت تعیین شکل ساحل مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از آبشکن های مستغرق جهت کنترل رسوبات و فرسایش ساحل می تواند موثر واقع گردد بدون اینکه تاثیر نامطلوبی در زیبایی و اثرات مخرب زیست محیطی منطقه داشته باشد. از نتایج این مطالعه می توان در طراحی بهینه آبشکن ها در پروژه های دریایی استفاده نمود.