آلفا 1- آنتی تریپسین (aat) گلیکوپروتئینی با 394 آمینواسید و حدود 54 کیلودالتون وزن مولکولی می باشد. این پروتئین فاز حاد با مهار آنزیم الاستاز نوتروفیلی، ریه را در مقابل اثرات تخریبی این آنزیم در مواقع التهاب محافظت می کند. تولید این پروتئین به طریقه نوترکیب سالهاست که مورد توجه شرکت های دارویی است. در میان انواع سیستم های تولید کننده، مخمر پیکیا پاستوریس به لحاظ انجام فرایند گلیکولیزاسیون، کم هزینه بودن، حجم بالای تولید و بهره گیری از وکتورهای بیانی مناسب به همراه پروموترهای قوی چون الکل اکسیداز از مزیت ویژه ای برخوردار است. از سویی بسته بندی این پروتئین دارویی در نانوذرات بیوپلیمر زیست سازگاری چون plga، به پایداری آن در محیط کمک کرده و رهایش آن را در شرایط فیزیولوژیک آزمایشگاهی کاهش می دهد. به این ترتیب نیاز بیمار به تزریق هفتگی دارو مرتفع و هزینه تحمیلی بر او کاهش می یابد. در این تحقیق ژن haat به وسیله وکتور بیانی ppicz?b به همراه پروموتر قوی الکل اکسیداز در مخمر پیکیا پاستوریس بیان شد. تولید پروتئین بوسیله sds-page ردیابی و کمیت آن با تست elisa بررسی گردید. از طرفی فعالیت این پروتئین بوسیله تست eic اندازه گیری شد. در مرحله بعد aat نوترکیب تولید شده به روش oiling-oil در نانوذرات plga بسته بندی و رهایش آن در طول 33 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیان پروتئین از ساعت 48 قابل ارزیابی است و بالاترین میزان آن در ساعت 72 می باشد. میزان بیان در حدود 50 میکروگرم در میلی لیتر بوده و پروتئین نوترکیب تولیدی فعال می باشد. بازده بارگذاری حدود % 71 و بررسی ftir نمونه هیچ واکنشی را میان پلیمر و پروتئین نشان نداد و الگوی رهایش روندی کاملا منطقی و قابل انتظار داشت. بنابراین سیستم پیکیا پاستوریس می تواند جهت بیان آلفا 1- آنتی تریپسین فعال استفاده شود و بسته بندی آن در بیوپلیمر plga راه حل مناسبی جهت کاهش روند آزادسازی آن در محیط شبه فیزیولوژیک می-باشد.

چکیده فارسی سلولهای پرتوان القایی همانند سلولهای بنیادی توانایی تقسیم نامحدود و تمایز به انواع ردههای سلولی را دارند. این سلولها از بازبرنامه ریزی ژنومی سلولهای تمایز یافته ای بدست می آیند که ژنهای پرتوانی در آنها مجدداً روشن شده است. در این پایان نامه سلولهای ips ای تولید شده است که با سیستم القاء شونده با داکسی سایکلین بیان ژنهای پرتوان خارجی در آن قابل کنترل است. از سلولهای ips تولید شده برای ایجاد موش تراریخت ips استفاده خواهد شد. هدف این است که سلولهای جداشده از بافتهای مختلف موش مذکور را پس از قرار دادن در مجاورت داکسیسایکلین به سلولهای ips تبدیل کرده و در ادامه بازده تولید ips را برای هر بافت مورد ارزیابی قرار داد. به همین منظور ابتدا لنتی ویروسهای بیان کننده ژنهای القایی klf4,sox2,oct4 و c-myc که به صورت پلی سیسترونیک میباشند و ترانس اکتیویتور m2rtta در سلولهای hek 293t تولید شدند. سپس فیبروبلاستهای جنینی موش nmri با این ویروسها آلوده گردیدند. پس از حدود سه هفته کلونیهای بدست آمده به ظرف ??خانه منتقل شده و به منظور تایید پرتوانی آنها ابتدا اجسام شبه جنینی ساخته و دو هفته پس از تمایز خودبه خودی، سلولهای ضرباندار مشاهده شد. کلونهای مذکور به موش nude تزریق گردیده و تشکیل تراتوما در آنها تأیید گردید. پس از تایید پرتوانی وکاریوتایپ کلونها، سلولهای ips به بلاستوسیست موش c57 تزریق شد تا موش کایمر و در نهایت موش تراریخت تولید گردد، که البته این بخش به دلیل کمبود وقت به نتیجه نرسید و در آینده تلاش های بیشتری برای کسب نتایج رضایت بخش انجام خواهد شد. نتایج این تحقیق می تواند در بررسی بازده هر بافت در تولید ips مورد استفاده قرارگیرد. کلمات کلیدی : سلولهای بنیادی القاءشده، موش تراریخت، القاءشونده