از موارد بازدارنده بیماران برای درمان ارتودنسی می توان به مدت زمان طولانی دوره درمان و نیز درد و ناراحتی ناشی از وارد آمدن نیرو ها برای حرکت دندان اشاره نمود. یکی از این روش های استفاده شده به منظور افزایش سرعت حرکت دندان ها و نیز کاهش درد بیماران لیزر کم توان می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی کارایی لیزر کم توان در افزایش حرکت دندانی و کاهش میزان درد طی عقب بردن دندان کانین بود. مواد و روش: 20 بیمار نیازمند درمان ارتودنسی ثابت با طرح درمان خارج سازی دندان های پرمولر ماگزیلا وارد مطالعه شدند. پس از همسطح و مرتب نمودن دندان ها، اقدام به رترکشن دندان کانین با استفاده از فنر niti گردید. در این مرحله در یک سمت از تابش دو نوع لیزر کم توان (گروه لیزر) استفاده گردید و در سمت مقابل هیچگونه تابشی صورت نگرفت (گروه پلاسبو). در گروه لیزر ابتدا به مدت 30 ثانیه در هر سمت باکال یا پالاتال از لیزر ایندیوم-گالیوم-آلومینیوم-فسفات (طول موج nm660، توان mw200 به صورت حرکت پویشی) و سپس در 10 ناحیه و در هر ناحیه 30 ثانیه از تابش لیزر گالیوم-آلومینیوم-آرسناید (طول موج nm810، توان mw200( در روز های 0، 4، 7، 11، 15، 28، 32، 35، 39، 43 و 56 استفاده گردید. به منظور بررسی سرعت حرکت دندان کانین، فاصله نوک انسیزالی آن با مزیال دندان لترال و همین طور با کاسپ مزیوباکال مولر اول، فاصله سایه آن بر رافه میانی کام تا برجستگی پاپی و نیز تفاوت سایه دندان های کانین دو سمت بر روی رافه میانی کام در دو گروه در ابتدای مطالعه، روز 28 و روز 56 بر روی کست بیماران اندازه گیری شد. به منظور اندازه گیری میزان تیپینگ دندان کانین از روش کامپیوتری و نیز از دستگاه tip( tooth inclination protractor) بر روی کست بیماران استفاده شد. همچنین برای بررسی میزان درد از شاخص vas (visual analogue scale) در هر جلسه پیش از تابش لیزر استفاده شد. داده ها در نرم افزار spss و با فاصله اطمینان 95% آنالیز شدند. نتایج: هیچگونه افزایش معناداری در سرعت حرکت دندان کانین با استفاده از 4 روش اندازه گیری در سه بازه زمانی مشاهده نشد (p-value > 0.05). همچنین اختلاف آماری معناداری میان دو گروه از نظر تیپینگ در هر دو روش اندازه گیری و در سه زمان مشاهده نشد (p-value > 0.05). میزان vas در دو گروه لیزر و پلاسبو در بازه های مختلف نیز هیچگونه تفاوت معناداری نداشت (p-value > 0.05). نتیجه گیری: استفاده از دو لیزر کم توان ایندیوم-گالیوم-آلومینیوم-فسفات و گالیوم-آلومینیوم-آرسناید با پروتکل صورت گرفته در این مطالعه قادر به افزایش سرعت حرکت دندان کانین و نیز کاهش درد بیماران نبود.