فسا و داراب دو شهر مهم و باستانی در شرق استان فارس هستند که متاسفانه مطالعات باستان شناسی بر روی آنها بسیار کم صورت گرفته و تنها به صورت اختصار در تعداد اندکی از کتابهای باستان شناسی، به نام تپه جلیان فسا بر می خوریم. در مورد تپه های پیش از تاریخ داراب وضع به مراتب بدتر می باشد و تاکنون بررسی دقیقی بر روی آنها صورت نگرفته است. میروشیجی مقاله ای را در گزارش های اولین مجمع سالانه کاوشها و پژوهش های باستان شناسی در ایران تحت عنوان جستجوی داده های باستان شناسی در دشت های فسا و داراب ارائه نمود و نیز گاهنگاری نسبی در مورد محوطه های پیش از تاریخ این دو مکان انجام داد و محوطه های پیش از تاریخ این دو شهر را از هزاره پنجم تا هزاره دوم پیش از میلاد تقسیم بندی نمود. پس از آن نقشه باستان شناسی جدیدی از محوطه های پیش از تاریخ شهرهای مذکور ارائه نمود. دراین میان نگارنده پس از مطالعه دقیق این نقشه، محوطه های هزاره سومی فسا و داراب را مشخص نموده و از بین آنها پنج محوطه انتخاب گردیده که سه محوطه در فسا و دو محوطه در داراب می باشند. مدارک فرهنگی محوطه ها ابتدا جمع آوری و سپس طبقه بندی، گونه شناسی گردیدند. گونه های مختلف سفالی عبارت از سفال نخودی منقوش شبیه به سفال نخودی کفتری و سفال نخودی ساده، سفال خاکستری خشن و سفال خاکستری براق کفتری، سفالهای قرمز ساده و قرمز منقوش می باشند. سپس این گونه های سفالی با داده های فرهنگی دیگر حوزه های ایران مورد مقایسه قرار گرفتند. واژگان کلیدی: شرق فارس، فسا، داراب، جلیان، تل ضحاک، تل ریگی و تل برفی خسویه