هدف پژوهش حاضر، بررسیرابطه هوش هیجانی با نیازهای روانشناختی اساسی (خودمختاری، شایستگی و ارتباط) است. بدین منظور،365 نفر از معلمان شهر ارومیه با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به مقیاسهوش هیجانی بار-آن، و نیازهای روانشناختی اساسیلاگواردیا و همکاران،پاسخ دادند. یافته های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل همبستگی بنیادی نشان داد که مولفه های هوش هیجانی رابطه معنی داری با برآورده شدن نیازهای روانشناختی اساسی دارند. تحلیل کانونی یک مجموعه معنی دار بین هوش هیجانی و نیازهای روانشناختی اساسی را نشان داد. در مجموعه اول مولفه های حل مسئله، شادکامی، استقلال، تحمل فشار روانی، خودشکوفایی، خودآگاهی هوش هیجانی، واقع گرایی، روابط بین فردی، خوشبینی، عزت نفس، خود ابرازی، انعطاف پذیری، مسئولیت پذیری رابطه مثبت و معنی داری با نیازهای شایستگی، خودمختاری و ارتباط داشتند. رابطه مولفه همدلی نیز با این نیازها منفی و معنی دار بود. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند، خودآغازگر بوده و دارای گرایش علیتی خودمختار هستند، در نتیجه میزان احساس شایستگی، حس انسجام و خودمختاری در آنها نیز بالا می باشد.