منطقه مورد مطالعه در نیمه شمالی استان خراسان رضوی ، در 34 کیلومتری شمال غرب شهرستان نیشابور و 4 کیلومتری شمال غرب روستای خانلق واقع شده است. این منطقه در محدوده طول جغرافیایی ?33 ?58 تا?38?58 و عرض جغرافیایی ?24 ?36 الی ?28 ?36 قرار گرفته است. واحدهای نفوذی منطقه شامل پیروکسن دیوریت، پیروکسن گرانودیوریت و گرانودیوریت می باشد. واحدهای نیمه نفوذی منطقه شامل کوارتزمونزودیوریت پورفیری، پیروکسنکوارتزمونزودیوریت پورفیری، کوارتز دیوریت پورفیری و پیروکسن کوارتز دیوریت پورفیری است. پنج نوع آلتراسیون در منطقه شناسایی شد که شامل پروپلیتیک، سرسیتیک، آرژیلیکی، کربناته و سیلیسی است. در این منطقه کانی سازی شامل کانی سازی رگه ای و افشان است. کانی سازی رگه ای در ارتباط با زون گسلی می باشد و شامل پیریت، کالکوپیریت و مگنتیت است. کانی سازی افشان شامل پیریت و مگنتیت می باشد. هوازدگی کانی های سولفیدی اولیه سبب تشکیل مقادیر سطحی زیادی از کانی های سوپرژن مانند مالاکیت، آزوریت، لیمونیت و گوتیت شده است. اکتشافات ژئوشیمیایی بر اساس فلورسانس اشعه ایکس xrfبرای تعین میزان اکسیدها و عناصر مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای تشخیص کانی های تشکیل دهنده سنگ از روش xrd استفاده شد. بالاترین میزان آهن 81%، مس ppm 30345، سرب ppm95 و روی ppm 946 است. بالاترین آنومالی های مس، سرب، روی در ارتباط با دگرسانی های سرسیتیک- کربناتی و پروپلیتیک- آرژیلیکی است.