این پروژه به منظور کاهش صید ضمنی در لنج های ترال میگوی استان هرمزگان انجام گرفته است. منطقه ی خلیج فارس جزو آب های گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان است که صید میگوهای خانواده ی پنئیده 1 به طور گسترده در آن صورت می گیرد. در بین روش های مختلف صید، ترال میگوی نواحی گرمسیری بیشترین میزان صید دورریز را در دنیا دارد. در این مطالعه از یک نوع ابزار کاهنده ی صید ضمنی (پانل چشمه مربعی) با دو سایز مختلف اندازه چشمه، یعنی اندازه چشمه کشیده ی 75 و 90 میلیمتر به منظور کاهش صید ضمنی استفاده کرده ایم. در این مطالعه از روش تور ترال کاوردار استفاده شده است، تا بتوان عملکرد ابزار کاهنده را مورد بررسی قرار داد. پس از هر بار عملیات صید، محتویات ساک و کاور تور به طور جداگانه در هر طرف شناور تخلیه و سپس در سه طبقه ی میگو، ماهیان تجاری و ماهیان دورریز دسته بندی می شدند. کل ماهیان تجاری و زیرنمونه های گرفته شده از ماهیان دورریز و میگوها، اندازه گیری طولی و وزنی میگو و ماهیان و همچنین متوسط طول آن ها در دو حالت تور دارای ابزار cpue شدند. متوسط 22 (ساک تور) و تور بدون ابزار (ساک تور + کاور تور) توسط آزمون های آماری مربوطه مقایسه شدند. همچنین به منظور مقایسه ی عملکرد دو ابزار، صید خارج شده از هر ابزار (صید کاور تور) را مورد مقایسه قرار دادیم. نتایج نشان داد هر دو ابزار کاهنده ی استفاده شده در این مطالعه، صید ضمنی و صید میگو را به طور معنی داری کاهش داده اند. همچنین در عملکرد ابزار کاهنده، با چشمه های مختلف 75 و 90 میلیمتری، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در این مطالعه نشان داده شد ترال میگوی لنج ها در استان هرمزگان از متنوع ترین سیستم های صیادی است که صید ضمنی بالایی دارد، با توجه به اینکه بخش عمده ی صید میگو در خلیج فارس توسط لنج ها صورت می گیرد، بنابراین با استفاده از نصب ابزار کاهنده در تورهای ترال لنج های میگوگیر، گام بزرگی در حفظ ذخایر و همچنین کیفیت صیادی در خلیج فارس برداشته خواهد شد.

نتایج نشان می دهد که، افزودن تریشه موکت به خاک ماسه ای سبب افزایش مقاومت حداکثر و باقی مانده خاک، افزایش شکل پذیری، کاهش مدول الاستیسیته حداکثر و افزایش کرنش گسیختگی خاک می شود. در ابعاد ثابت با افزایش درصد عناصر تسلیح مقاومت حداکثر و باقی مانده افزایش می یابد که این افزایش مقاومت تا حد مشخصی با میزان عناصر تسلیح رابطه مستقیم دارد.