شب پره مینوز گوجه فرنگی(lepidoptera: gelechiidae) (meyrick) tuta absoluta یکی از آفات خطرناک مزارع گوجه فرنگی می باشد که در صورت طغیان می تواند 50ـ100 درصد محصول را از بین ببرد. با توجه به ایجاد دالانهایی درون بافت مزوفیل برگ، میوه و ساقه استفاده از سموم شیمیایی برای کنترل این آفت موفقیت آمیز نمی باشد . بدین منظور این تحقیق برای توانایی نماتودهای پارازیت حشرات در کنترل این آفت انجام گردید. ابتدا با تله گذاری در خاک جدایه های بومی از نماتود پارازیت حشرات جداسازی و به کمک کلیدهای معتبر شناسایی گردید. سپس در آزمایشگاه تاثیر لاروهای عفونت زای (ijs) نماتودهای جدا شده روی سنین مختلف لارو شب پره مینوز گوجه فرنگی بررسی و بیماری زاترین نماتود برای آزمونهای بعدی انتخاب گردید. توانایی آلوده کردن لارو سن آخر و شفیره آفت در پتری دیش (با سه جمعیت 50، 100، 200 ijs) و حساسیت شفیره در خاک (50 و 100 ijs در هر cm مربع) مورد بررسی قرار گرفت. برگ های گوجه فرنگی آلوده به لارو شب پره مینوز به آزمایشگاه منتقل و حساسیت لارو به نماتود درون ظروف پتری مورد بررسی قرار گرفت. در گلخانه توانایی نماتود در کشتن مراحل مختلف لاروی شب پره بررسی و با سم ایندوکساکارب مقایسه شد. دو گونه steinernema carpocapsae (sc) و heterorhabditis bacteriophora (hb) شناسایی شدند. در آزمایشگاه توانایی نماتود hb تقریبا 5/1 برابر sc بود و برای آزمایشات تکمیلی انتخاب گردید. در سنجش حساسیت لارو سن آخر آفت به نماتود hb ، غلظت 50 ijs با میانگین 80 درصد دارای بیشترین اثر کنترل کنندگی بود.