بالانس خط مونتاژ که یکی از عناصر اساسی در برنامه‏ریزی سیستم‏های تولیدی محسوب می شود در جستجوی تخصیص عناصر کاری یک خط مونتاژ به ایستگاه های کاری هستند به گونه‎ای که محدودیت‏های پیش‏نیازی برقرار شود و تعداد ایستگاه های کاری و زمان بیکاری هر ایستگاه حداقل گردد. در دنیای واقعی خیلی از مسائل بالانس خط مونتاژ با گزینه‏های مختلفی برای یک مونتاژ سر و کار دارند و بنابراین بررسی یک مسأله بالانس خط مونتاژ که گزینه‎های ممکن یک مونتاژ به منظور دستیابی به بالاترین کارایی را در نظر بگیرد از لحاظ کاربردهای عملی بسیار مفید و ارزشمند خواهد بود. در این پژوهش پس از تعریف مسأله‎ی بالانس خط مونتاژ و انواع آن یک مسأله تعمیم‎ یافته از بالانس خط مونتاژ در حالت توالی عملیات چند گزینه‏ای معرفی خواهد شد که گزینه‎های مختلف یک فرایند مونتاژ یا ساخت را بررسی می‏کند. به علت پیچیدگی این مسأله و به منظور حل کارآمد آن یک رویکرد دو مرحله‎ای پیشنهاد می‎شود که شامل دو زیر‎مسأله است که باید به بصورت همزمان حل شوند. مسأله اول مسأله تصمیم گیری است که یکی از انواع گزینه های مختلف مونتاژ را مطابق یک معیار مشخص انتخاب می‎کند و مسأله دوم مسأله بالانس خط مونتاژ می باشد که شامل تخصیص عناصر کاری به ایستگاه های کاری است. مسأله بصورت یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح فرموله می‎شود و در قالب یک مدل برنامه‎ریزی ریاضی جهت بهینه یابی حل می‎گردد. این مسأله به لحاظ پیچیدگی در زمره مسائل np–hard قرار می‎گیرد. برای حل مسائل واقعی در مقیاس های متوسط و بزرگ عمدتاً از روش‎های فرا ابتکاری استفاده می‎شود که در این پژوهش از روش فرا ابتکاری grasp (روش جستجوی تطابقی تصادفی حریصانه) استفاده شده و حاصل نتیجه آن با روش الگوریتم ژنتیک مقایسه می‎گردد.