چکیده هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی بر ناهنجاری شانه نابرابر وضعیتی، در دانشجویان دختر دانشگاه شهید باهنر کرمان بود. در این پژوهش نیمه تجربی50 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه شهید باهنر کرمان از طریق نمونه گیری در دسترس، بین سنین 19-32 سال، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. سپس در دوگروه تجربی (28 نفر) و کنترل (22 نفر) به طور انتخابی تقسیم بندی شدندکه در گروه تجربی، میانگین سن94/2 ± 93/23، قد 04/0 ± 61/1، وزن 52/7 ± 86/54 و در گروه کنترل، میانگین سن 79 /2 ± 22/24، قد 07/0 ± 63/1، وزن 29/10 ± 45/56 بود. ناهنجاری شانه نابرابر در مرحله غربالگری، توسط صفحه شطرنجی بررسی و سپس جهت یافتن اختلاف درجه نابرابری دو شانه، به کمک زاویه سنج اندازه گیری شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته، تمرینات بدنی منتخب را انجام دادند، و دراین مدت گروه کنترل، فعالیت بدنی خاصی نداشتند. پس از جمع آوری داده ها، جهت بررسی از نرم افزار spss20 استفاده شد،که آزمون تی مستقل و تی وابسته برای بررسی درجه نابرابری شانه و آزمون نسبت شانس، جهت برسی میزان درد نمونه ها به کارگرفته شد. نتایج تحقیق حاضر نشان دادکه در گروه تجربی، قبل و بعد ازهشت هفته تمرینات اصلاحی در میزان درجه نابرابری شانه و درد شانه تفاوت معنی داری درسطح 05/0 ? p ایجاد شد. هم چنین تفاوت معنی داری در میزان درد شانه و درجه نابرابری شانه، پس از اعمال پروتکل تمرینی، بین گروه تجربی و کنترل دیده شد. بنابراین نتایج نشان می دهد که تمرینات اصلاحی منتخب در تحقیق، می تواند در اصلاح ناهنجاری شانه نابرابر موثر واقع شود.