از گذشته تا به امروز شاهنامه فردوسی یکی از مهمترین کتاب هایی است که همواره مورد توجه نگارگران بوده است. نگارگران در هر دوره تاریخی، با توجه به ویژگی های نگارگری رایج در آن زمان، خلاقیت های شخصی و سلیقه حامیان به گونه های متفاوت از یک موضوع و مجلس آثار خود را از داستان های شاهنامه به نمایش گذاشته اند. گرچه در تمامی این آثاراصول و مبانی نقاشی ایرانی نیز رعایت شده که از جمله نقاط مشترک در همه نگاره های بررسی شده می باشد. نبرد اسفندیار و سیمرغ از داستان های اسطوره ای و حماسی شاهنامه است. ریشه های اساطیری این داستان، متاثر از ساختار کلی اساطیر ایران به نوعی تقابل نیروهای خیر و شر را در قالب ادبیات و سپس نگارگری نشان می دهد. از این رو در پایان نامه پیش رو سعی شده است نگاره نبرد اسفندیار و سیمرغ در هفت شاهنامه از هفت دوره مختلف با روش های توصیفی-تحلیلی و تطبیقی بررسی و عناصر بصری تاثیر گذار آن ها معرفی شود. از نتایج این پایان نامه می توان به اثبات پایبندی نگارگران ایرانی تا انتهای دوره ی صفوی به اصولی همچون دوری از عمق نمایی و سایه روشن غربی در نگاره ها و استفاده از پلان بندی ها و پرداخت های رنگی به جای آن ها اشاره کرد.