این پژوهش به بررسی امکان سنجی استقرار مدل سازمان یادگیرنده در دانشکده مهندسی شیراز در سال 1392 پرداخته است ، روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بوده است . جامعه آماری پژوهش اعضاء هیات علمی دانشکده بوده و حجم نمونه نیز بر اساس روش سرشماری انتخاب گردید . با استفاده از یک پرسشنامه 31 گویه ای، سازمان یادگیرنده مارکوارت، بر مبنای هفت مولفه سازمان یادگیرنده که با استفاده از مقیاس پنج مرحله ای لیکرت بر روی جامعه آماری مذکور اجرا شده است . در تجزیه و تحلیل آماری داده ها دو بخش آمار توصیفی و استنناطی صورت گرفته است . که در تحلیل استنباطی سوالات از آزمون تی- یک نمونه ای داده ها و از نرم افزار تجزیه و تحلیل آماریspss استفاده گردیده است . پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ 83/0 بدست آمده است . یافته های پژوهش نشان داد ، امکان استقرار مدل سازمان یادگیرنده در تمامی ابعاد، چشم انداز مشترک، فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری تیمی، اشتراک دانش، تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی، توسعه ی شایستگی های کارکنان، از نظر اعضاء هیات علمی دانشکده بین میانگین نمرات بدست آمده و میانگین فرضی تفاوت معناداری وجود دارد. و استقرار مدل سازمان یادگیرنده با توجه به جنسیت، مدرک تحصیلی، سابقه کار و مرتبه علمی تفاوت معنادار وجود ندارد.