در سیستم های بلادرنگ بزرگ، به دلایلی مانند پیچیدگی سیستم، عدم درک کامل از سیستم، پایین آوردن نرخ خطاها و غیره، قبل از پیاده سازی سیستم، مدلهایی از این سیستم ها ایجاد میشود و صحت آنها با استفاده از روشهای مختلف درستی یابی سیستم، مورد بررسی قرار می گیرد. از روشهای موجود برای درستی یابی سیستم های بلادرنگ، می توان به روش های رسمی و ریاضی از جمله خودکارهای زمان دار برای مدل سازی و روش بررسی مدل برای عمل درستی یابی سیستم اشاره کرد. به دلیل اینکه متغیر زمان در سیستم های بلادرنگ، یک متغیر پیوسته و نامتناهی است، فضای حالت مربوط به مدل سیستم، نامتناهی می شود. به منظور بهبود عمل درستی یابی با روش بررسی مدل، مدلهای متناهی تر از سیستم های بلادرنگ با حفظ ویژگی های زمانی، براساس رابطه های هم ارزی و شبیه سازی دوتایی با انتزاع زمانی ایجاد می شود. از این روابط همچنین برای تصمیم گیری مسائل مربوط به سیستم های بلادرنگ نیز استفاده میشود. در این پایان نامه، دو نوآوری بر روی رابطه شبیه سازی دوتایی پیش ترتیبی براساس عملکرد زمان صورت گرفته است. ابتدا وجود رابطه مذکور برای سیستم های بلادرنگ همروند تصمیم گیری میشود. در نوآوری دوم، به جای مقایسه رابطه شبیه سازی دوتایی زمانی بین دو حالت از سیستم، این رابطه بر روی دو مسیر از گره های مورد نظر مقایسه میشود و مزایا و معایب آن بررسی میشود.