هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ویتامین ث بر کیفیت اسپرم اپیدیدیمی به دنبال مسمومیت با مس در موش سوری می باشد. بدین منظور 48 سر موش سوری نر بالغ، نژاد nmri و در قالب 4 گروه 12تایی به شرح زیر مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول (گروه نرمال): شامل موشهایی هستند که روزانه 2/0 میلی لیتر به روش گاواژ و 1/0 میلی لیتر به روش داخل صفاقی آب مقطر دریافت می نمودند. گروه دوم (گروه کنترل مس): شامل موشهایی هستند که میزان 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 2/0 میلی لیتر)، در روز محلول سولفات مس در آب مقطر بصورت گاواژ و 1/0 میلی لیتر آب مقطر به روش داخل صفاقی دریافت می نمودند. گروه سوم (گروه کنترل ویتامین ث): شامل موشهایی هستند که 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 1/0 میلی لیتر ) به صورت داخل صفاقی ویتامین ث و روزانه 2/0 میلی لیتر آب مقطر به روش گاواژ در یافت می نمودند. گروه چهارم (گروه تیمار): شامل موشهایی هستند که 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 1/0 میلی لیتر) به صورت داخل صفاقی ویتامین ث و 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (با حجم 2/0 میلی لیتر) در روز محلول سولفات مس در آب مقطر بصورت گاواژ دریافت می نمودند. نتایج مطالعه اخیر حاکی از کاهش معنا دار پارامتر های کیفیت اسپرم در گروه کنترل مس در مقایسه با گروه نرمال است که در گروه تیمار جبران گردیده است. بنابراین ویتامین ث به عنوان یک آنتی اکسیدان، باعث پیشگیری از اثرات مخرب دوز مسموم کننده مس بر روی کیفیت اسپرم می شود.