هدف از این پروژه ساخت نانوذرات ceo2، al(oh)3 و la(oh)3 به روش سونوشیمی و کاربرد آن ها بعنوان عامل دیرسوزکننده در نانوکامپوزیت های زمینه پلیمری است. ایده ی جدید در این پروژه در ابتدا نحوه ی ساخت نانوذرات و سپس پایداری حالت حدواسط هیدروکسیدی ترکیبات و در انتها کاربرد این نانوذرات با ساختار بهینه در پلیمر های متفاوت بعنوان ترکیبات دیرسوزکننده است. در ابتدا نانوذرات خالص با روش مافوق صوت تهیه و توسط آنالیز پراش پرتوی ایکس (xrd) و طیف نگاری پاشندگی انرژی اشعه ایکس (eds) مورد شناسایی قرار گرفتند، اندازه ی بلورینگی ذرات بر اساس معادله ی دبای شرر تعیین شد. اثرات هر یک ار پارامتر های زمان و توان دستگاه فراصوت و استفاده از سه سورفکتانت کاتیونی، آنیونی و خنثی بر روی نانوساختار ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)مورد بررسی قرار گرفت و در شرایط مختلف مقایسه شد. نانوکامپوزیت ها به دو روش درجا و غیردرجا ساخته و نحوه ی توزیع ذرات در بین رشته های پلیمری توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری (sem) بررسی شد. جهت بررسی اثر ذرات در پلیمر ها با عنوان ترکیبات دیرسوز کننده تست استاندارد 94-ul مورد استفاده واقع شد.