نام پژوهشگر: بهزاد رضاعی
بهزاد رضاعی پیروز حناچی
تهران ازآغاز شهری شدنش و در امتداد آن پایتخت نشینی آن برای شاهان دوره های تاریخی ایران در بطن خویش حافظه اتفاقهای تاریخی شاید مهم و سرنوشت ساز این کشوراست . در این شهر باغ نگارستان از جمله محل های باارزش تاریخی نسبتا گمنام شهر تهران است.. یک باغ با صفا بنا شده در دوره فتحعلیشاه قاجار به سال 1222 ه.ق که در دوره های بعد شاهد تغییراتی کالبدی بوده که بیشترین آنها مربوط به دوره پهلوی اول است که با تبدیل شدن به مرکز آموزش عالی به روش نوین در سالهای 1307 تا 1315 تغییرات زیادی در آن به وجود آمده است.در سالهای بعد نیز تنها بخش باقی مانده از آن که محل قرار گیری عمارت حوض خانه از باغ دوره قاجاریه است تبدیل به سایت اداری شده و این بخش نیز از قسمت ساخته شده در دوره پهلوی اول جدا میگردد.. آنچه از تاریخ بر می آید این باغ در دوره های مختلف مورد بی مهری های مختلف قرار گرفته است اگر چه روزگاری، مرکز بنیاد نهادن پایه های علوم و آموزش عالی در این کشور بوده است.با شناختی کافی که از این باغ و سعی در معرفی آن گردیده و با ارائه نقشه های تاریخی باغ و با تکیه بر وضع موجود اقدام به پیشنهاد طرح احیاء ساختمان حاضر به عنوان دانشکده تحصیلات تکمیلی مرمت و با بررسی وضعیت ساختمان از لحاظ کالبدی و بر اساس آسیب های موجود و همچنین بر اساس آیین نامه زلزله 2800 مربوط به بهینه سازی ساختمانها در برابر زلزله و ارائه طرح مرمت و احیاءباعث رونق بخشی به این مکان با ارزش گردد..در این راستا با استفاده از پیشنه تحقیق های انجام گرفته ، انسجام قابل قبولی برای این اطلاعات با اضافه کردن تحقیقات جدیدو همچنین با محور قرار دادن وضعیت فعلی باغ نگارستان به عنوان تنها بخش باقی مانده و با ارائه طرح مرمت وباز زنده سازی آن به عنوان اولین دانشگاه رسمی کشور سعی درارائه طرح باز زنده سازی آن به عنوان یک مرکز آموزشی فرهنگی در سطح عالی در بافت قدیم شهر تهران است که از حیث فرهنگی وعلمی حائز اهمیت خواهد بود.