با توسعه کاربرد بتن در پروژه های عمرانی نیاز به ساخت بتن هایی با خواص متفاوت هرپروژه، امری ضروری به نظر می رسد. بتنی که تحت وزن خود جریان یافته و بدون نیاز به ویبره کردن متراکم شود، دستاورد مهمی برای مهندسین می باشد. این نوع بتن با ساخت بتن خود تراکم (scc) توسعه یافته است. روانی زیاد این نوع بتن ها، باعث می شود در صورت عدم طرح مناسب، سنگدانه-های درشت در قسمت تحتانی قالب جمع شده و پدیده جداشدگی بتن اتفاق بیافتد. این موضوع شرایط مقاومت بتن به عنوان یک ماده چند جنسی منسجم را به مخاطره می اندازد. دراین تحقیق هدف ما تخمین پایداری استاتیکی بتن خودتراکم می باشد. این درحالیست که بررسی مسئله جدا-شدگی پس از قرارگیری بتن در محل نهایی مد نظر می باشد. جهت بررسی این مسئله، نمونه های مختلفی از بتن تهیه شده و علاوه بر آزمایشهای معمول بتن خودتراکم، یک آزمایش جهت بررسی جدایی به صورت آزمایشگاهی و دیگری با استفاده از تکنیک پردازش تصویر صورت گرفت. در بخش پردازش تصویر با توجه به عدم وضوح کامل مرز بین مصالح شنی و ریزدانه، جهت تفکیک این دو مورد از قوانین طراحی شده در جعبه منطق فازی استفاده گردید. منطق فازی به عنوان یک عملگر معرفی شده به منظور شبیه سازی تصمیم گیری با ارزیابی ذهنی می باشد. در این روش با پیمایش یک ماتریس 3*3 بر روی کل تصویر و با استفاده از قوائد طراحی شده ی مناسب یک تصمیم نزدیک به واقعیت گرفته و مصالح درشت و ریز دانه را به نحو مطلوب از هم تفکیک نمود. مقایسه نتایج حاکی از قابلیت بالای منطق فازی در چنین مسائلی می باشد.