عسل به عنوان غذایی طبیعی و سالم شناخته می شود. حضور آنتی بیوتیک ها و متابولیت های آنها در در عسل می تواند برای سلامتی انسان خطر ساز باشد. از معمول ترین خطراتی که وجود باقیمانده ها در مصرف کننده به جا می گذارد، واکنش های آلرژیک می باشد. اما مهم ترین خطر وجود باقیمانده آنتی بیوتیک در مواد غذایی، بروز مقاومت دارویی در برابر باکتری های پاتوژن در بدن مصرف کننده است. این مطالعه به منظور بررسی میزان وجود باقیمانده آنتی بیوتیک تتراسیکلین در فرآورده عسل طراحی شده است. تعداد 145 نمونه عسل از سطح استان اردبیل جمع آوری شد. و آنالیز نمونه ها با استفاده از روش های کیفی (چهار پلیتی و دلوو تست) و روش های کمی (الایزا و کروماتو گرافی مایع با کارایی بالا) صورت گرفت. نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها به روش های کیفی نشان داد که میزان 93/37% از کل نمونه ها صرف نظر از نوع آنتی بیوتیک حاوی باقیمانده های آنتی بیوتیکی بودند. روش کمی الایزا نیز نشان داد که از تعداد 55 نمونه ای که در روش های کیفی از نظر وجود باقیمانده آنتی بیوتیکی مثبت گزارش شده بودند، تعداد34 نمونه از نظر وجود باقیمانده آنتی بیوتیک تتراسیکلین مثبت هستند. کمترین و بیشترین مقادیری که در روش آنالیز کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا به دست آمد نیز به ترتیب 32/5 و 72/120 نانو گرم بر گرم بود. همچنین مقادیر به دست آمده در روش کروماتوگرافی به طور قابل ملاحظه ای کمتر از مقادیر حاصل از روش الایزا بود. بنابراین می توان این چنین برداشت کرد که با توجه به مقادیر بالای گزارش شده در مورد وجود باقیمانده آنتی بیوتیکی در مواد غذایی با منشا دامی و مصرف بالای این دسته مواد غذایی در جامعه، مصرف کنندگان در سطح بسیار بالایی در معرض دریافت باقیمانده های دارویی به خصوص در فرآورده عسل می باشند. از مهم ترین فاکتور های مشکل ساز در این زمینه، فقدان قوانین باز دارنده، عدم وجود دوره منع مصرف و نبود دانش لازم در زمینه روش و میزان استفاده از آنتی بیوتیک ها در کندوی زنبور عسل به منظور درمان و یا پیش گیری است. کلمات کلیدی: باقیمانده آنتی بیوتیک، تتراسیکلین، عسل، اردبیل