در این پژوهش به بررسی تأثیر بهداشت و آموزش بر بهره وری نیروی کار در ایران با استفاده از روش ardl و رهیافت آزمون کرانه ها و داده های دوره زمانی 1344 – 1387 پرداخته شده است. نتایج نشان دهنده وجود رابطه همجمعی بین متغیرهای تحقیق می باشد. همچنین نتایج حاکی از این است که در کوتاه مدت و بلند مدت بین متغیر بهداشت و آموزش با بهره وری نیروی کار رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. طبق نتایج تحقیق، اثر توزیع آموزش بر روی بهره وری نیروی کار و در نتیجه بر روی رشد اقتصادی منفی وکاهش پراکندگی تحصیلات بهره وری و رشد اقتصادی را بهبود خواهد بخشید. ضریب منفی متغیر دستمزد سرانه اسمی حاکی از کاهش قدرت خرید نیروی کار در دوره مورد بررسی می باشد.