رقابت شدید در حوزه خدمات مالی موجب شده است بانک ها منابع وتوان شان را از محصول گرایی یا خدمت محوری به خدمات و توانایی های مشتری محور تبدیل کنند، دراین راستا رضایت و خشنودی مشتریان از خدمات بانکی، اولویت و اهمیت یافته است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر رضایت مشتریان در صنعت بانکداری است. به این منظور، کلیه شعب بانک سرمایه در شهر تهران به عنوان جامعه آماری لحاظ و مورد مطالعه قرار گرفته اند. به لحاظ روش شناسی، پژوهش از نوع پیمایشی- کاربردی بوده و مبتنی بر روش های توصیفی- همبستگی و همچنین اکتشافی- زمینه یابی است. داده های موردنیاز، از طریق پرسشنامه محقق ساخته و مبتنی بر چارچوب رضایت مشتری فورنل (2001) جمع آوری گردید. در بومی سازی این مقیاس ها، ادبیات مفهومی ملحوظ شده و سوالات و عوامل استخراج ، تنظیم، اعتباریابی، تثبیت و توزیع گردید. اعتبار محتوای عوامل احصاء شده با نظر خبرگان و اعتبار سازه نیز با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و شاخص kmo تأیید گردید. پایایی سنجه نیز به روش آلفای کرونباخ محاسبه و تأیید شد. یافته های کمی پژوهش در نرم افزارهای آماری علوم اجتماعی و روابط ساختاری خطی، تأییدکننده فرضیه ها و الگوی پیشنهادی پژوهش بودند، به این معنی که رابطه تمامی ابعاد و رضایتمندی مشتریان مورد تأیید بوده، لذا عوامل احصاء شده تبیین کننده های مناسبی از رضایت مشتریان بوده اند و درنتیجه روابط مفروض در مدل نیز به طور معنی داری مورد تأیید واقع شده اند. سایر نتایج، حاکی از رتبه ابعاد و شاخص های مطرح شده و نیز برازش و درجه تقریب مناسب مدل در جامعه موردمطالعه است.