چکیده : این پژوهش با عنوان" اثر وامهای دانشجویی بر افزایش عدالت در دسترسی به تحصیلات تکمیلی: موردکاوی دانشگاه پیام نور شهر تهران" در صدد بررسی میزان اثر وام های ارایه شده در دانشگاه پیام به دانشجویان آن دانشگاه در دستیابی به تحصیلات تکمیلی و افزایش عدالت در بین متقاضیان تحصیلات تکمیلی در این دانشگاه است و همچنین بررسی میزان وام های ارایه شده ،ساز و کار پرداخت و بازپرداخت وامها ،بهره وامها ،مدت زمان باز پرداخت ،زمان آغاز باز پرداخت وامها و ... است. چارچوب نظری این پژوهش بر اساس نظریه ها و اندیشه های دانشمندان در حوزه سرمایه انسانی ،آموزش و اقتصاد آموزش ،پژوهش های پیشین انجام شده در این زمینه و بررسی ارایه وامها در بعضی از کشورهای دیگر تدوین شد. این پژوهش از نوع اکتشاقی توصیفی و روش آن پیمایش و جامعه آماری آن دانشجویان دانشگاه پیام نور تهران می باشند.واحد تحلیل این پژوهش فرد است .برای انتخاب نمونه از روش احتمالی تصادفی و برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان و کرجسای استفاده شد.حجم نمونه این پژوهش 192 نفر می باشد.برای گردآوری اطلاعات این پژوهش از دو تکنیک مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و پرسشنامه استفاده شد.داده های کمی در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد توصیف و تحلیل قرار گرفتند . در آمار توصیفی از جدول توزیع فراوانی و در آمار استنباطی از تحلیل عاملی و تحلیل میانگین بهره گرفته شد.اعتبار این پژوهش از نوع اعتبار صوری به کمک متخصصین و مجریان حوزه فعالیت و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ با معیار 5/0 (50 درصد)محاسبه شد. یافته های این پژوهش بیانگر این است که وضع موجود در روش پرداخت، میزان پرداخت، روش بازپرداخت ، روش اطلاع رسانی، چندان با مبانی نظری، با زیست آزموده های نسبتا موفق در سطح جهانی و حتی با آیین نامه های دانشگاه پیام نور همگرایی ندارد.همچنین دیوان سالاری دریافت وام پیچیده، میزان وامهای ارایه شده به نسبت شهریه کم و وام در دسترس همه افراد متقاضی قرار نمی گیرد. واژه های کلیدی: فرصت های برابر، عدالت در دسترسی به آموزش عالی، تحصیلات تکمیلی،دانشگاه پیام نور،شهریه دانشگاه(هزینه ثبت نام در دانشگاه)