بررسی نقش های تلویزیونی در فرار دختران از منزل است. روش تحقیق پیمایشی از نوع همبستگی است. در این پژوهش کلیه نوجوانان و جوانان دختران فراری شهر سنندج که در مراکز شبانه روزی به نام خانه های ریحانه یا قرنطینه زیر نظر بهزیستی در سال 1392-1391 برای مدتی نگهداری شده و یا در حال نگهداری و یا قصد فرار داشتند، می باشد. روش نمونه گیری، به صورت تصادفی ساده است. در تجزیه و تحلیل داده ها نیز به منظور آزمون فرضیه ها از آمار استنباطی (خی دو) استفاده شد. یافته ها : تماشای سریال های تلوزیونی منجربه کاهش فرار دختران می شود. تماشا سریال های تلوزیونی منجربه کاهش رفتارهای ضد اجتماعی (خشونت، پرخاشگری، فحاشی، بزهکاری) می شود. تماشا سریال های تلوزیونی منجربه کاهش روابط نامشروع در دختران می شود. نتیجه: نقش تلوزیون در پیشرفت تحصیلی، کاهش بزهکاری کودکان و نوجوانان، تاثیر گذاری بهینه، جذاب و دوست داشتنی وسیله تفریح برای کودکان و نوجوانان بوده است. تماشای فیلم های خشونت بار، زد و خورد،رفتن بسوی رفتارهای بزهکارانه، اکران سینماها و فیلم های تلوزیونی طنز از جمله عوامل تشدید رفتارهای ضد اجتماعی و فرار می باشند. آزمون آماری فرضیه پژوهشی با ( 5%) خطا تایید شد و با 95% اطمینان وجود رابطه معنی دار را بین تماشای سریالهای تلوزیونی با کاهش روابط مشروع دردختران را نشان داد. کلید واژه ها: سریال های تلوزیونی، فرار دختران