تلاشهای زیادی برای درمان حساسیت عاجی با لیزر انجام شده است. هر چند اطلاعات در مورد اثر لیزر گالیوم آلومینیوم آرسناید (gaalas ) بر روی حساسیت عاجی محدود است. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر لیزر gaalas روی حساسیت عاجی بود. مواد وروش کار: این مطالعه از نوع randomized controlled clinical trial بود که به صورت split mouth انجام شد. 31 بیمار (62 دندان) انتخاب شدند. دندانها به طور تصادفی به 2 گروه کنترل و تابش لیزر gaalas تقسیم شدند. در گروه کنترل تمام مراحل درمانی مشابه گروه لیزر بود با این تفاوت که در گروه کنترل تابش لیزر gaalas را نداشتیم. حساسیت عاجی در هر دو گروه با استفاده از معیار visual analog scale(vas) ثبت شد. ارزیابی حساسیت دندانی روز بعد از درمان ، 2 هفته و 4 هفته بعد مجددا بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تابش لیزر gaalas به طور مشخص اثر حساسیت زدایی بالاتری نسبت به گروه کنترل پس از درمان دارد) 05/0 (p<. مقایسه در هر گروه نشان داد که حساسیت دندانی در هر گروه نسبت به زمان قبل از درمان به طور مشخصی کاهش پیدا کرد. ) 05/0 (p< مقایسه بین دو گروه نشان داد که حساسیت دندانی در تمام زمانها بجز قبل از شروع درمان بین دو گروه معنی دار بوده است. ) 05/0 (p< نتیجه گیری : با وجود محدودیتهای این مطالعه ، به نظر می رسد تابش لیزر gaalas در مقایسه با گروه کنترل در درمان حساسیت عاجی موثر باشد.

در این پایان نامه، سرعت صوت و دانسیت? شش محلول دوتایی 1-پروپانول+ (1و3-پروپان دی-اُل، 2-فنیل اتانول، ترشیوبوتانول) و هم چنین 2-پروپانول+ (1و3-پروپان دی اُل، 2-فنیل اتانول، ترشیوبوتانول) در کل محدود? ترکیب و دماهای 15/298 تا 15/323 به فواصل k 5 و فشار اتمسفری اندازه گیری شده است، سپس با استفاده از معادلات ترمودینامیکی و داده های آزمایشگاهی، کمیت های حجم مولی جزئی فزونی، ، تغییرات سرعت صوت، ، تراکم-پذیری در آنتروپی ثابت، ، تغییرات تراکم پذیری در آنتروپی ثابت، ، ضرایب انبساط گرمایی، ، ضرایب انبساط گرمایی فزونی، ، حجم های مولی جزئی فزونی، ، و حجم های مولی جزئی فزونی در رقت بی نهایت، ، برای سیستم های موردآزمایش محاسبه و کمیت های ، ، و با چندجمله ای ردلیخ- کیستر به خوبی همبسته گردیده -اند. مقادیر منفی ، ، و در تمام سیستم های مورد بررسی نشان دهند? شکست پیوندهای بین مولکولی در حالت خالص، تشکیل پیوندهای قوی بین مولکولی در حالت مخلوط و انحراف از حالت ایده آل در مخلوط های دوتایی الکلی می باشد و مقایسه داده های تجربی دانسیته با نتایج به دست آمده از معادله حالت تائو و میسون توافق خوبی را نشان داده اند.