هدف از این پژوهش، تعیین فرمولاسیون بهینه چیپس ماهی از کپورنقره ای و بررسی تغییرات کیفی چیپس تهیه شده در چهار بازه زمانی (0، 30، 60 و 90 روز)، در دوره نگهداری در دمای اتاق بود. بدین منظور فرمول های متعددی توسط ارزیابان، ارزیابی حسی شد و از این میان بر اساس امتیازهای داده شده توسط ارزیابان، تنها یک فرمول انتخاب گردید. تیمارهای مورد بررسی در این تحقیق شامل چیپس خشک (زمان خشک کردن 2 ساعت)، چیپس سرخ که زمان خشک کردن آن یک ساعت در نظر گرفته شد و تیمار پایانی، چیپس خشکی بود که در پایان هر دوره نگهداری سرخ می شد. در ادامه، جهت تعیین ترکیب تقریبی و مدت ماندگاری چیپس های تولیدی، آزمایشات فیزیکی، شیمیایی، میکروبی و حسی انجام گرفت. میزان پروتئین، کربوهیدرات، خاکستر و رطوبت تیمار خشک شده بیشتر از 2 تیمار دیگر بود (05/0p>). بیشترین میزان چربی در تیمار سرخ شده مشاهده شد (05/0p?). ph در هر 3 تیمار، روند افزایشی را نشان داد (05/0p?). تغییرات میزان تیوباربیتوریک اسید در تیمار خشک شده، طی دوره نگهداری معنی دار نبود (05/0p>) اما در تیمار سرخ شده و تیمار خشک وسرخ شده تفاوت معنی دار مشاهده شد (05/0p>). در سنجش میزان اسیدهای چرب آزاد، بیشترین تغییر و نوسان در تیمار خشک شده مشاهده گردید که البته در مجموع، بین میزان اسیدهای چرب آزاد روز صفر و روز 90 هر سه تیمار تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). شمارش تعداد باکتری در کلیه زمان های نمونه برداری، در این تحقیق صفر بود. نتایج بررسی خصوصیات رنگی نشان داد که روشنایی تیمار خشک و سرخ شده از 2 تیمار دیگر بیشتر بود (05/0p?) و در پایان دوره نگهداری، روشنایی هر سه تیمار کاهش یافت (05/0p?). ارزیابی حسی بیانگر مقبولیت بیشتر تیمار خشک وسرخ شده نسبت به سایر تیمارها بود. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که برای هیچ یک از سه تیمار مذکور، فساد مشاهده نشد، اما کاهش خواص حسی طعم، بو، بافت، رنگ و پذیرش کلی در کلیه تیمارها مشاهده شد (به استثنای تیمار خشک و سرخ شده که تا پایان دوره نیز از نظر بافت امتیاز 7 را کسب نمود).