با وجود تفاوت در ماهیت و رهیافت ها ناتو و اتحادیه اروپا، هر دو به موضوعات امنیتی و عملیات های مدیریت بحران رسیدگی می کنند. این دو سازمان 21 عضو مشترک دارند بنابراین بررسی چالش ها و فرصت های روابط این دو سازمان در حوزه سیاست بین الملل از اهمیت بالایی برخوردار است. اتحادیه اروپا یک قدرت غیرنظامی است که دارای قابلیت های اقتصادی - اجتماعی و امنیت نرم است و قابلیت های نظامی آن در قالب سیاست دفاعی و امنیتی اروپا از اهمیت کم تری برخوردار است، اما ناتو در نخستین نگاه به عنوان یک پیمان نظامی و امنیتی تحت نفوذ گسترده آمریکا شناخته می شود. از دهه 1990 اتحادیه اروپا قابلیت ها و فعالیت های خود را در حوزه «سیاست خارجی و امنیتی مشترک » و به ویژه «سیاست امنیتی و دفاعی اروپا » توسعه داده است. اتحادیه اروپا تلاش می کند تا نیروی استقرار سریع اروپایی در همکاری با «نیروی واکنش سریع ناتو» به کسب توانمندی ها و قابلیت های لازم نائل آید. براساس یافته های این پژوهش «سیاست مشترک دفاعی اتحادیه اروپا» به صورت مکمل ناتو و نه در تقابل با آن تعریف می شود. تلاش نگارنده بر تشریح چالش ها و فرصت های موجود در روابط اتحادیه اروپا و ناتو و همچنین تأثیر این کنش ها بر منافع ملی ایران در منطقه و جهان است.