نام پژوهشگر: وحیدرضا حسینی

بررسی تغییرات عرض ریج بی دندانی بعد از انجام جراحی گسترش جانبی با تکنیک استئوتوم وکار گذاری همزمان فیکسچر ایمپلنت دندانی
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1392
  وحیدرضا حسینی   امین راهپیما

چکیده هدف: ارزیابی روش جراحی گسترش جانبی ریج با تکنیک استوتوم (ridge split) وکارگذاری هم زمان ایمپلنت دندانی درنواحی بی دندانی آتروفیک فک فوقانی و فک تحتانی. مواد و روش:25 بیمار جهت انجام روش جراحی گسترش جانبی ریج باتکنیک ridge split انتخاب شدند.81 ایمپلنت دندانی در38 ناحیه بی دندانی در دو فک کارگذاشته شد.از(cerasorb)به عنوان بیومتریال، جهت پرکردن فضای ایجاد شده بین دو کورتکس استخوانی استفاده شد. ایمپلنت(submerged)مورد استفاده قرار گرفت و 3ماه بعدازجراحی ، healing cap قرارداده شد.عرض استخوان به طور مستقیم قبل وبعد ازجراحی به کمک کالیپر اندازه گیری شد.بیماران پس از گذشت 6ماه ازانجام فانکشن ایمپلنت ،مجددا موردارزیابی قرار گرفتند. نتایج: متوسط عرض ریج قبل از جراحی(pre split) mm 34/0 ±27/3،بعدازجراحی( post split) mm 43/0 ± 30/5 و متوسط میزان افزایش عرض ریج mm21/0 ± 03/2 بود.وضعیت همه ایمپلنت ها پس از گذشت 6ماه از انجام فانکشن مطلوب بود. نتیجه گیری:تکنیک جراحی ridge split درفک فوقانی وفک تحتانی نتایج قابل پیش بینی دارد ودرصورتی که درانتخاب بیمار مناسب وجزئیات اجرای تکنیک دقت شود ?زمان انتظاربین جراحی وشروع درمان پروتزی می تواند به3ماه کاهش یابد. کلمات کلیدی:ridge splitting،ایمپلنت دندانی?ریج آتروفیک