عبدالکریم الکرمی ملقب به ابوسلمی یکی از شاعران برجسته فلسطین است. بسیاری از ادیبان و شاعران فلسطینی به دلیل کاربرد تصاویر شعری و تنوع سبک ها و اسالیب شعری، وامدار اندیشه، اسلوب و سبک شعری او هستند. موضوع اصلی کتاب های ابوسلمی فلسطین و اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن و نیز دغدغه های یک انسان متأثر از طبیعت و حوادث مربوط به آن است. عبدالکریم الکرمی شاعری ملی‏گرا است. او یکی از پایه گذاران شعر پایداری در سرزمین های اشغالی، است. شعر پایداری وی واکنشی در برابر عوامل تهدید کننده با محوریت دفاع از هویت سرزمینش فلسطین است. عبدالکریم الکرمی، به موضوع کودک فلسطینی و قضایای مربوط به او، به عنوان یکی از دغدغه های اصلی شعرش، می نگرد. او در شعرش به بیان رنج، درد، مشکلات، مصائب و بلاهای اجتماعی کودکان سرزمین فلسطین می‏پردازد. توجهی که او به کودکان فلسطینی و مسائل مربوط به آنها در شعرش دارد حاکی از امید شاعر به آینده روشن سرزمینش و آزادی آن به دست این کودکان است. عبدالکریم الکرمی، در خلق آثارش شاعری صادق است. زبان شعری او، زبانی ساده و صریح است و خیال شعریش سرشار از تصاویر سنتی واقعگرایانه و به دور از هرگونه ابهام و غموض است. مکتب شعری ابوسلمی کلاسیک صرف نیست بلکه ترکیبی از کلاسیک و رومانتیک است و در ظاهر کلاسیک اشعار او، روح رومانتیک دمیده شده است.