چکیده این پژوهش با عنوان بررسی عوامل موثر بر بکارگیری روش های نوین تدریس در مدارس متوسطه شهر همدان با این هدف کلی و 6 هدف فرعی در سال 1391 انجام شده است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی با روش پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران زن و مرد دوره متوسطه شهر همدان بوده و شامل 6307نفر بوده و حجم نمونه توسط فرمول کوکران 362 نفر برآورد گردیده اما در زمان گردآوری اطلاعات به 367 نفر افزایش یافت. نمونه های آماری به صورت تصادفی سهمیه ای نظام دار انتخاب شدند. داده های پژوهش توسط پرسشنامه ی محقق ساخته در سه قسمت ویژگی های جمعیت شناختی، سنجش گر میزان بکارگیری روش های نوین تدریس و متغیرهای مستقل جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss و توسط دو آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و t گروه های مستقل تجزیه و تحلیل گردید. روایی پرسشنامه ها به صورت صوری و محتوایی و پایایی ابزار توسط ضریب آلفای کرونباخ سنجش گردید که پایایی آن در تمامی ابعاد بیش از 74/0 بدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد به جز مدرک تحصیلی مرتبط با دبیری، تمامی متغیرهای مستقل؛ یعنی داشتن طرح درس، گذراندن دوره های آموزش روش تدریس، مشاهده کلاس های سایر همکاران، وجود امکانات و تکنولوژی آموزشی و مساحت فیزیکی کلاس بر بکارگیری روش های نوین تدریس توسط دبیران متوسطه شهر همدان اثر دارند. همچنین نتایج جانبی نشان داد گذراندن دوره های آموزش ضمن خدمت روش های نوین تدریس تأثیر چنــدانی بر بکارگیری روش های نوین تدریس نداشته و این نتیجه نشانگر کیفیت پایین دوره های آموزشی مزبور بوده است. کلیدواژگان: بکارگیری، روش های نوین تدریس، تکنولوژی آموزشی، همدان